Tłumaczenia dla hasła „wiklinowa“ w polsko » niemiecki słowniku

wiklinowy [viklinovɨ] PRZYM.

fotel wiklinowy

Korbsessel r.m.

kosz wiklinowy

Weidenkorb r.m.

wiklina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [viklina] RZ. r.ż.

1. wiklina (wierzba):

wiklina

Weidengebüsch r.n.

2. wiklina bez l.mn. (ścięte pędy tych krzewów):

wiklina

Weidentrieb r.m.

wiklina

Weidenrute r.ż.

3. wiklina bez l.mn. pot. (rzeczy zrobione z pędów wierzbowych):

wiklina

Korbwaren r.ż. l.mn.

meble z wikliny

Korbmöbel ntpl

cyklinować <‑nuje; f. dk. wy‑> [tsɨklinovatɕ] CZ. cz. przech. TECHNOL.

cyklinować

Holzfußböden abschleifen [o. abziehen]

cyklinować podłogę

den Fußboden abschleifen

I . deklinować <‑nuje> [deklinovatɕ] CZ. cz. przech. JĘZ.

deklinować

deklinieren

II . deklinować <‑nuje> [deklinovatɕ] CZ. cz. zwr. JĘZ.

deklinować

dekliniert werden

I . zaklinować [zaklinovatɕ] f. dk., zaklinowywać [zaklinovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. przech.

1. zaklinować (umocować za pomocą klina):

zaklinować

verkeilen

zaklinować

festkeilen

2. zaklinować (zablokować):

zaklinować

verkeilen

zaklinować

verschließen

II . zaklinować [zaklinovatɕ] f. dk., zaklinowywać [zaklinovɨvatɕ] <‑owuje> CZ. cz. zwr.

zaklinować

sich B. verkeilen

zaklinować

sich B. verklammern

klinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj> [klinovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. klinować (wbijać klin):

klinować

festkeilen

klinować

einkeilen

2. klinować TECHNOL.:

klinować

keilen

wycyklinować [vɨtsɨklinovatɕ]

wycyklinować f. dk. od cyklinować

Zobacz też cyklinować

cyklinować <‑nuje; f. dk. wy‑> [tsɨklinovatɕ] CZ. cz. przech. TECHNOL.

cyklinować

Holzfußböden abschleifen [o. abziehen]

cyklinować podłogę

den Fußboden abschleifen

wazelinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj> [vazelinovatɕ] CZ. cz. przech. (powlekać wazeliną)

wazelinować

mit Vaseline einfetten

wazelinować usta

den Mund mit Vaseline einschmieren

wazelinować części maszyny TECHNOL.

Maschinenteile mit Vaseline einfetten

wikliniarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [vikliɲaʃ] RZ. r.m.

wikliniarz

Korbflechter(in) r.m. (r.ż.)

klinowato [klinovato] PRZYSŁ.

klinowato

keilförmig

klinowato

keilartig

klinowato zwężony liść

keilförmiges Blatt r.n.

klinowaty [klinovatɨ] PRZYM.

klinowaty

keilförmig

klinowaty

keilartig

olinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj> [olinovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. olinować pot. (odgrodzić coś liną):

olinować

mit einem Seil versehen [o. umgeben]

olinować plac

einen Platz mit einem Seil begrenzen

olinować górski szlak

einen Bergpfad mit einem Seil sichern

2. olinować NAUT.:

olinować

Takelwerk anbringen

I . melinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj; f. dk. za‑> [melinovatɕ] CZ. cz. przech. pot.

melinować

hehlen

melinować

verhehlen

zamelinować narkotyki

Drogen verstecken

II . melinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj; f. dk. za‑> [melinovatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

melinować

sich B. verstecken

melinował się na strychu

er versteckte sich auf dem Dachboden

zamelinować [zamelinovatɕ]

zamelinować f. dk. od melinować

Zobacz też melinować

I . melinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj; f. dk. za‑> [melinovatɕ] CZ. cz. przech. pot.

melinować

hehlen

melinować

verhehlen

zamelinować narkotyki

Drogen verstecken

II . melinować <‑nuje; cz. prz. ‑nuj; f. dk. za‑> [melinovatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

melinować

sich B. verstecken

melinował się na strychu

er versteckte sich auf dem Dachboden

wikliniarstwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [vikliɲarstfo] RZ. r.n. t. ROLN.

wikliniarstwo jest ich rodzinną tradycją

Korbflechten r.n. ist ihre Familientradition r.ż.

wikliniarski [vikliɲarski] PRZYM.

wyroby wikliniarskie

Korbwaren r.ż. l.mn.