Tłumaczenia dla hasła „karbonatis“ w polsko » niemiecki słowniku

karbonariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [karbonarjuʃ] RZ. r.m.

karbonariusz HIST., POLIT.

Karbonaro r.m.

zamach dokonany przez karbonariuszy

von den Karbonari verübtes Attentat r.n.

karbonado <D. ‑da, bez l.mn. > [karbonado] RZ. r.n. (drobnoziarnista odmiana diamentu)

karbonado

Karbonado r.m.

karbonada <D. ‑dy, l.mn. ‑dy> [karbonada] RZ. r.ż. GASTR.

karbonada (pieczeń z rusztu)

Rostbraten r.m.

karbonit <D. ‑u, bez l.mn. > [karboɲit] RZ. r.m. MINER.

karbonit

Karbonit r.n.

kopalniany karbonit

im Bergbau eingesetztes Karbonit

karbonaryzm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [karbonarɨsm] RZ. r.m.

karbonaryzm HIST., POLIT.

Karbonarismus r.m.

głosić idee karbonaryzmu

karbonarische Anschauungen äußern

karbonarski [karbonarski] PRZYM.

karbonarski HIST., POLIT.

Karbonari-

karbonarski HIST., POLIT.

karbonarisch

konspiracyjny ruch karbonarski

die Karbonari l.mn.

konspiracyjny ruch karbonarski

Karbonari-Geheimbund r.m.

karbonyl <D. ‑u, l.mn. ‑e> [karbonɨl] RZ. r.m. CHEM.

karbonyl

Carbonyl r.n.

karbonyl

Karbonyl r.n.

karbonyl niklu

Nickelcarbonyl r.n.

karbonyl niklu

Nickelkarbonyl r.n.

karboński [karboj̃ski] PRZYM. GEO.

karboński

karbonisch

karboński

Karbon-

las karboński

Karbonwald r.m.

karbować <‑buje; cz. prz. ‑buj> [karbovatɕ] CZ. cz. przech.

1. karbować (nacinać):

karbować

[ein]kerben

2. karbować (fałdować):

karbować

wellen

karbować

[zer]knittern

karbować włosy

Haare in Wellen[form] legen

karbować sobie coś w pamięci

sich C. etw tief ins Gedächtnis einprägen

karbowany [karbovanɨ] PRZYM.

karbowany

gewellt

karbowany

gerippt

podeszwa karbowana

gerippte Sohle r.ż.

podeszwa karbowana

Sohle mit Wellenprofil

blacha karbowana (blacha ryflowana)

Riffelblech r.n.

blacha karbowana (blacha ryflowana)

Tränenblech r.n.

karbamid <D. ‑u, bez l.mn. > [karbamit] RZ. r.m.

karbamid BIOL., CHEM. (mocznik)

Karbamid r.n.

karbamid BIOL., CHEM. (mocznik)

Harnstoff r.m.

karburator <D. ‑a, l.mn. ‑y> [karburator] RZ. r.m. przest (gaźnik)

karburator

Karburator r.m. przest

karburator

Vergaser r.m.

regulacja karburatora

Vergaserregulierung r.ż.

karbonizacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [karboɲizatsja] RZ. r.ż.

1. karbonizacja:

karbonizacja CHEM., TECHNOL.

Karbonisierung r.ż.

karbonizacja CHEM., TECHNOL.

Karbonisation r.ż.

2. karbonizacja GEO.:

karbonizacja

Karbonisierung r.ż.

karbonizacja

Verkohlung r.ż.

3. karbonizacja DRUK.:

karbonizacja

Karbondruck r.m.

karbonatyzacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [karbonatɨzatsja] RZ. r.ż.

1. karbonatyzacja GEO.:

karbonatyzacja

Karbonisierung r.ż.

karbonatyzacja

Verkohlung r.ż.

2. karbonatyzacja TECHNOL.:

karbonatyzacja

Karbonatisierung r.ż.

karbonatyzacja betonu

Betonkarbonatisierung r.ż.