hiszpańsko » niemiecki

I . consonante [konsoˈnan̩te] PRZYM.

1. consonante (que rima):

2. consonante (armonioso):

3. consonante MUZ.:

II . consonante [konsoˈnan̩te] RZ. r.ż. JĘZ.

I . condonante [kon̩doˈnan̩te] PRZYM.

II . condonante [kon̩doˈnan̩te] RZ. r.m.

Erlassende(r) r.ż.(r.m.)

asonante [asoˈnan̩te] PRZYM. LIT.

consonancia [konsoˈnaṇθja] RZ. r.ż.

1. consonancia (rima):

(End)reim r.m.

2. consonancia (armonía):

Harmonie r.ż.

3. consonancia MUZ.:

Konsonanz r.ż.

resonante [rresoˈnan̩te] PRZYM.

1. resonante (que resuena):

disonante [disoˈnan̩te] PRZYM.

consonantizar <z → c> [konsonan̩tiˈθar] CZ. cz. przech. JĘZ.

consonantismo [konsonan̩ˈtismo] RZ. r.m. JĘZ.

consonántico (-a) [konsoˈnan̩tiko, -a] PRZYM. JĘZ.

semiconsonante [semikonsoˈnan̩te] RZ. r.ż. JĘZ.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina