niderlandzko » niemiecki

in·tri·ge <intrige|s> [ɪntriʒə, ɪntriɣə] RZ. r.ż.

1. intrige (complot):

Intrige r.ż.

2. intrige (verwikkeling, plot):

Plot r.m. r.n. r.n.

in·tri·ge·ren <intrigeerde, h. geïntrigeerd> [ɪntriɣerə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. intrigeren (konkelen, samenzweren):

in·tri·gant <intrigant|en> [ɪntriɣɑnt] RZ. r.m.

in·tre·den <trad in, i. ingetreden> [ɪntredə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. intreden (binnengaan):

(ein)treten in +B.

2. intreden (in een orde treden):

3. intreden (tijdruimten, toestanden):

in·tri·ge·rend PRZYM.

intrigerend → intrigant

Zobacz też intrigant

in·tri·gant <intrigant|en> [ɪntriɣɑnt] RZ. r.m.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski