Tłumaczenia dla hasła „bevelhebster“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

be·vel·heb·ber <bevelhebber|s> [bəvɛlhɛbər] RZ. r.m.

bevelhebber

Befehlshaber r.m.

bevelhebber

Kommandeur r.m.

lief·heb·ster RZ. r.ż.

liefhebster forma żeńska od liefhebber

Zobacz też liefhebber

lief·heb·ber <liefhebber|s> [lifhɛbər] RZ. r.m.

liefhebber

Liebhaber r.m.

liefhebber (gegadigde)

Interessent r.m.

liefhebber pot.

Fan r.m.

een liefhebber van chocola

ein Freund von Schokolade

hij is een liefhebber van kunst

er ist ein Liebhaber der Künste

een liefhebber van tuinieren

ein Gartenfreund

keu·ve·laar·ster RZ. r.ż.

keuvelaarster forma żeńska od keuvelaar

Zobacz też keuvelaar

keu·ve·laar <keuvelaar|s> [køvəlar] RZ. r.m.

keuvelaar

Plauderer r.m.

be·vech·ten <bevocht, h. bevochten> [bəvɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. bevechten (vechtend verkrijgen):

bevechten

erkämpfen

bevechten

erringen

2. bevechten (vechten tegen):

bevechten

bekämpfen

op·per·be·vel·heb·ber <opperbevelhebber|s> [ɔpərbəvɛlhɛbər] RZ. r.m.

opperbevelhebber

Oberbefehlshaber r.m.

ho·tel·houd·ster RZ. r.ż.

hotelhoudster forma żeńska od hotelhouder

Zobacz też hotelhouder

ho·tel·hou·der <hotelhouder|s> [hotɛlhɑudər] RZ. r.m.

hotelhouder

Hotelier r.m.

hotelhouder

Hotelbesitzer r.m.

ti·tel·houd·ster <titelhoudster|s> [titəlhɑutstər] RZ. r.ż.

titelhoudster forma żeńska od titelhouder

Zobacz też titelhouder

ti·tel·hou·der <titelhouder|s> [titəlhɑudər] RZ. r.m.

titelhouder

Titelträger r.m.

be·vor·de·raar·ster RZ. r.ż.

bevorderaarster forma żeńska od bevorderaar

Zobacz też bevorderaar

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] RZ. r.m.

bevorderaar

Förderer r.m.

be·ve·lend [bəvelənt] PRZYM.

bevelend

befehlend

bevelend

gebieterisch

be·vol·kings·re·gis·ter <bevolkingsregister|s> [bəvɔlkɪŋsrəɣɪstər] RZ. r.n.

bevolkingsregister (lijst)

Melderegister r.n.

bevolkingsregister (bureau)

Einwohnermeldeamt r.n.

bevolkingsregister (bureau)

Meldestelle r.ż.

in het bevolkingsregister ingeschreven staan

polizeilich gemeldet sein

be·ve·len <beval, h. bevolen> [bəvelə(n)] CZ. cz. przech.

bevelen

befehlen

zij beval hem te zwijgen

sie befahl ihm zu schweigen