niderlandzko » niemiecki

blind <blinde, blinder, blindst> [blɪnt] PRZYM.

1. blind (niet kunnende zien):

blind
iem blind maken
zich blind staren (op) przen.
blind worden
ziende blind zijn przen.

3. blind (onzichtbaar):

blind

4. blind (waaraan ontbreekt wat men erin, erbij verwacht):

blind
blind typen

blind date <blind date|s> [blɑjndet] RZ. r.m. (rendez-vous)

blind date
Blind Date r.n.

blind vlie·gen [blɪntfliɣə(n)] CZ. alleen inf.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski