Tłumaczenia dla hasła „bondgenote“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

bond·ge·noot <bondge|noten> [bɔntxənot] RZ. r.m.

1. bondgenoot (geallieerde):

bondgenoot

Bundesgenosse r.m.

bondgenoot

Verbündete(r) r.m.

bondgenoot

Bündnispartner r.m.

2. bondgenoot (iem met hetzelfde doel):

bondgenoot

Bundesgenosse r.m.

bondgenoot

Verbündete(r) r.m.

land·ge·no·te [lɑntxənotə]

landgenote forma żeńska od landgenoot

Zobacz też landgenoot

land·ge·noot <landge|noten> [lɑntxənot] RZ. r.m.

landgenoot

Landsmann r.m.

soort·ge·no·te RZ. r.ż.

soortgenote forma żeńska od soortgenoot

Zobacz też soortgenoot

soort·ge·noot <soortge|noten> [sortxənot] RZ. r.m.

soortgenoot

Artgenosse r.m.

bond·ge·noot·schap <bondgenootschap|pen> [bɔntxənotsxɑp] RZ. r.n.

1. bondgenootschap (onderlinge betrekking van bondgenoten):

bondgenootschap

Bündnis r.n.

bondgenootschap

Allianz r.ż.

tot een bondgenootschap toetreden

einem Bündnis beitreten

2. bondgenootschap (verdrag):

bondgenootschap

Bündnis r.n.

bondgenootschap

Allianz r.ż.

bondgenootschap

Bündnisvertrag r.m.

een bondgenootschap aangaan

ein Bündnis eingehen

3. bondgenootschap (bondgenoten):

bondgenootschap

Bündnis r.n.

bondgenootschap

Bündnisblock r.m.

bondgenootschap

Bündnispartner l.mn.

4. bondgenootschap (statenbond):

bondgenootschap

Bund r.m.

bondgenootschap

Staatenbund r.m.

bondgenootschap

Föderation r.ż.

jaar·ge·no·te <jaargenote|s, jaargenote|n> [jarɣənotə] RZ. r.ż.

jaargenote forma żeńska od jaargenoot

Zobacz też jaargenoot

jaar·ge·noot <jaarge|noten> [jarɣənot] RZ. r.m.

1. jaargenoot (medestudent):

jaargenoot

Studienkollege r.m.

jaargenoot

Kommilitone r.m.

2. jaargenoot (leeftijdgenoot):

jaargenoot

Altersgenosse r.m.

klas·ge·no·te <klasgenote|s, klasgenote|n> [klɑsxənotə] RZ. r.ż.

klasgenote forma żeńska od klasgenoot

Zobacz też klasgenoot

klas·ge·noot <klasge|noten> [klɑsxənot] RZ. r.m.

klasgenoot

Klassenkamerad r.m.

naam·ge·no·te <naamgenote|s, naamgenote|n> [namɣənotə] RZ. r.ż.

naamgenote forma żeńska od naamgenoot

Zobacz też naamgenoot

naam·ge·noot <naamge|noten> [namɣənot] RZ. r.m. form.

naamgenoot

Namensvetter r.m.

ambt·ge·no·te RZ. r.ż.

ambtgenote forma żeńska od ambtgenoot

Zobacz też ambtgenoot

ambt·ge·noot <ambtge|noten> [ɑmtxənot] RZ. r.m.

ambtgenoot

Amtskollege r.m.

ambtgenoot (m.b.t. de kerk)

Amtsbruder r.m.

deel·ge·no·te RZ. r.ż.

deelgenote forma żeńska od deelgenoot

Zobacz też deelgenoot

deel·ge·noot <deel|genoten> [delɣənot] RZ. r.m.

1. deelgenoot:

deelgenoot (iem die met een ander iets deelt: geheim)

Mitwisser r.m.

deelgenoot (iem die met een ander iets deelt: ongeluk)

Schicksalsgenosse r.m.

iem deelgenoot maken van een geheim

jdm ein Geheimnis anvertrauen

iem deelgenoot van zijn vreugde maken

jdn an seiner Freude teilnehmen lassen

2. deelgenoot (compagnon):

deelgenoot

Kompagnon r.m.

deelgenoot

Partner r.m.

echt·ge·no·te <echtgenote|n, echtgenote|s> [ɛxtxənotə] RZ. r.ż.

echtgenote

Ehefrau r.ż.

huis·ge·no·te <huisgenote|s, huisgenote|n> [hœysxənotə] RZ. r.ż.

huisgenote forma żeńska od huisgenoot

Zobacz też huisgenoot

huis·ge·noot <huisge|noten> [hœysxənot] RZ. r.m.

huisgenoot

Hausgenosse r.m.