Tłumaczenia dla hasła „dichteres“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

stich·te·res RZ. r.ż.

stichteres forma żeńska od stichter

Zobacz też stichter

stich·ter <stichter|s> [stɪxtər] RZ. r.m.

1. stichter:

stichter (oprichter)

Gründer r.m.

stichter (van leer, geloof)

Begründer r.m.

2. stichter:

stichter (iem die iets teweegbrengt)

Urheber r.m.

stichter (allgemeen)

Veranlasser r.m.

de stichter van zoveel kwaad

der Urheber von so viel Unheil

3. stichter gesch. (kerkelijk kunstwerk):

stichter

Stifter r.m.

punt·dich·te·res RZ. r.ż.

puntdichteres forma żeńska od puntdichter

Zobacz też puntdichter

punt·dich·ter <puntdichter|s> [pʏndɪxtər] RZ. r.m.

puntdichter

Epigrammatiker r.m.

dicht·doen <deed dicht, h. dichtgedaan> [dɪɣdun] CZ. cz. przech.

dichtdoen

zumachen

dichtdoen

schließen

dat doet de deur dicht!

das ist ja die Höhe!

dicht·werk <dichtwerk|en> [dɪxtwɛrk] RZ. r.n.

1. dichtwerk (gedichten):

dichtwerk

lyrische(s) Œuvre r.n.

2. dichtwerk (groot gedicht):

dichtwerk

(lyrische) Dichtung r.ż.

he·kel·dich·te·res RZ. r.ż.

hekeldichteres forma żeńska od hekeldichter

Zobacz też hekeldichter

he·kel·dich·ter <hekeldichter|s> [hekəldɪxtər] RZ. r.m.

hekeldichter

Satiriker r.m.

hekeldichter

satirische(r) Dichter r.m.

dich·ter·lijk [dɪxtərlək] PRZYM.

dichterlijk

poetisch

dichterlijk

dichterisch

een dichterlijke natuur

eine poetische Natur

een dichterlijke taal

eine poetische [o. dichterische] Sprache

iets dichterlijk voorstellen

etw poetisch darstellen

dicht·kunst [dɪxtkʏnst] RZ. r.ż. geen l.mn.

dichtkunst

Dichtkunst r.ż.

dichtkunst

Dichtung r.ż.

dicht·ma·ken <maakte dicht, h. dichtgemaakt> [dɪxtmakə(n)] CZ. cz. przech.

dichtmaken

zumachen

dichtmaken (ondoorlatend maken)

(ab)dichten

een kier dichtmaken

eine Ritze abdichten

dich·ter·schap <dichterschap|pen> [dɪxtərsxɑp] RZ. r.n.

dichterschap

Dichtertum r.n.

dicht·draai·en <draaide dicht, h. dichtgedraaid> [dɪɣdrajə(n)] CZ. cz. przech.

dichtdraaien

zu-

dichtdraaien

abdrehen

het gas dichtdraaien

das Gas abdrehen

dicht·druk·ken <drukte dicht, h. dichtgedrukt> [dɪɣdrʏkə(n)] CZ. cz. przech.

dichtdrukken

zudrücken