niderlandzko » niemiecki

knau·wen <knauwde, h. geknauwd> [knɑuwə(n)] CZ. cz. nieprzech. (sterk kauwen)

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knauw <knauw|en> [knɑu] RZ. r.m.

1. knauw (harde beet):

Biss r.m.

kna·gen <knaagde, h. geknaagd> [knaɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knagen (bijten):

knak·ken1 <knakte, h. geknakt> [knɑkə(n)] CZ. cz. przech.

2. knakken przen.:

knap·jes [knɑpjəs] PRZYSŁ.

1. knapjes (bekwaam):

2. knapjes (netjes):

3. knapjes (tamelijk):

knal·len <knalde, h./i. geknald> [knɑlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. knallen (met een knal raken):

knap·pen <knapte, h./i. geknapt> [knɑpə(n)] CZ. cz. nieprzech.

knoei·er <knoeier|s> [knujər] RZ. r.m.

1. knoeier (knoeipot):

Dreckfink r.m.

2. knoeier (sloddervos):

liederliche(r) [o. unordentliche(r)] Kerl r.m.
Schludrian r.m.

3. knoeier (onhandige prutser):

Stümper r.m.
Pfuscher r.m.

4. knoeier (fraudeur):

Schwindler r.m.

knok·ker <knokker|s> [knɔkər] RZ. r.m.

1. knokker (vechtersbaas):

Raufbold r.m.
Schläger r.m.

2. knokker (doorzetter):

knie·zer [knizər]

kniezer → kniesoor

Zobacz też kniesoor

knies·oor <knies|oren> [knisor] RZ. r.m.

knij·per <knijper|s> [knɛipər] RZ. r.m.

knik·ker <knikker|s> [knɪkər] RZ. r.m.

1. knikker (speelballetje):

Murmel r.ż.

2. knikker (hoofd):

Birne r.ż.
Rübe r.ż.

kner·sen CZ. cz. nieprzech.

knersen → knarsen

Zobacz też knarsen

knar·sen <knarste, h. geknarst> [knɑrsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

la·ser <laser|s> [lezər] RZ. r.m.

Laser r.m.

dan·ser <danser|s> [dɑnsər] RZ. r.m.

las·ser <lasser|s> [lɑsər] RZ. r.m.

pas·ser <passer|s> [pɑsər] RZ. r.m.

Zirkel r.m.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski