niemiecko » grecki

kniff [knɪf]

kniff cz. przeszł. von kneifen

Zobacz też kneifen

I . kneifen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] VERB cz. przech.

II . kneifen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] VERB cz. nieprzech.

2. kneifen (sich drücken):

knicken +sein VERB cz. przech.

1. knicken (Papier):

2. knicken (verknittern):

3. knicken (abbrechen):

4. knicken przen.:

I . knipsen [ˈknɪpsən] VERB cz. nieprzech. pot. (fotografieren)

I . kneifen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] VERB cz. przech.

II . kneifen <kneift, kniff, gekniffen> [ˈknaɪfən] VERB cz. nieprzech.

2. kneifen (sich drücken):

stiften [ˈʃtɪftən] VERB cz. przech.

2. stiften (spendieren):

3. stiften (gründen):

5. stiften (Phrasen):

stiften gehen pot.

Stifter(in) <-s, -> SUBST r.m.(r.ż.)

1. Stifter (Gründer):

2. Stifter (Schenkender):

Kniff <-(e)s, -e> [knɪf] SUBST r.m.

1. Kniff (das Kneifen):

2. Kniff (Falte):

Hüfte <-, -n> [ˈhʏftə] SUBST r.ż.

2. Hüfte ANAT.:

ισχίο r.n.

Knete <-> [ˈkneːtə] SUBST r.ż. l.poj.

1. Knete (Knetgummi):

2. Knete pot. (Geld):

παράς r.m.

liften [ˈlɪftən] VERB cz. przech.

1. liften (heben):

2. liften (kosmetisch):

Knie <-s, -> [kniː, pl: ˈkniːə] SUBST r.n.

2. Knie (Flussknie):

3. Knie TECHNOL. (Verbindungsstück):

γωνία r.ż.

kneten [ˈkneːtən] VERB cz. przech.

1. kneten (Teig):

2. kneten (formen):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Definicje "Knifte" w słownikach niemiecki


Interfejs: Deutsch | Ελληνικά | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский