Tłumaczenia dla hasła „varié“ w niemiecko » grecki słowniku

Havarie <-, -n> [havaˈriː] SUBST r.ż.

Havarie LOT., NAUT.

αβαρία r.ż.

Havarie LOT., NAUT.

βλάβη r.ż.

große Havarie

γενική αβαρία r.ż.

Karies <-> [ˈkaːriɛs] SUBST r.ż. l.poj. MED.

Karies

τερηδόνα r.ż.

Karies verursachend

τερηδογόνος

variabel [variˈaːbəl] PRZYM.

variabel

μεταβλητός

Kurie <-, -n> [ˈkuːriə] SUBST r.ż.

die römische Kurie

η ρωμαϊκή κουρία

Serie <-, -n> [ˈzeːriə] SUBST r.ż.

1. Serie (Reihe):

Serie

σειρά r.ż.

2. Serie (Filmserie):

Serie

σίριαλ r.n.

Furie <-, -n> [ˈfuːriə] SUBST r.ż.

1. Furie (mythologische Gestalt):

Furie

Μαινάδα r.ż.

2. Furie (wütende Frau):

Furie

έξαλλη r.ż.

Arie <-, -n> [ˈaːriə] SUBST r.ż. MUZ.

Arie

άρια r.ż.

Arie

μονωδία r.ż.

vage [vaːgə] PRZYM.

vage

ασαφής, αόριστος

Varieté, Varietee [varieˈteː] <-s, -s> SUBST r.n.

Varieté

βαριετέ r.n.

Galerie <-, -n> [galəˈriː] SUBST r.ż.

1. Galerie ARCHIT.:

Galerie

στοά r.ż.

2. Galerie (Verkaufsgalerie):

Galerie

γκαλερί r.ż.

3. Galerie (Gemäldegalerie):

Galerie

πινακοθήκη r.ż.

Kalorie <-, -n> [kaloˈriː, pl: kaloˈriːən] SUBST r.ż.

Kalorie

θερμίδα r.ż.

Materie <-, -n> [maˈteːriə] SUBST r.ż.

1. Materie:

Materie FIL., FIZ.

ύλη r.ż.

Geist und Materie

πνεύμα και ύλη

2. Materie (Thema):

Materie

θέμα r.n.

der Redner beherrscht seine Materie

ο ομιλητής κατέχει το θέμα του

I . variieren [variˈiːrən] VERB cz. nieprzech. (wechseln)

variieren

διαφέρω

II . variieren [variˈiːrən] VERB cz. przech. (ändern)

variieren

παραλλάζω

Prärie <-, -n> [prɛˈriː] SUBST r.ż. GEOG.

Prärie

Μεγάλες Πεδιάδες r.ż. l.mn. (της Βόρειας Αμερικής)

schrie [ʃriː]

schrie cz. przeszł. von schreien

Zobacz też schreien

I . schreien <schreit, schrie, geschrie(e)n> [ˈʃraɪən] VERB cz. nieprzech.

1. schreien (Schrei ausstoßen):

schreien

κραυγάζω, τσιρίζω

er schrie vor Angst

τσίριξε/ξεφώνισε απ' το φόβο

sie schrie aus Leibeskräften

ούρλιαζε με όλη της τη δύναμη

das schreit zum Himmel

αυτό είναι ανήκουστο

2. schreien (von Esel):

schreien

γκαρίζω

3. schreien (laut sprechen):

schreien

φωνάζω

4. schreien (Vogel):

schreien

κράζω

II . schreien <schreit, schrie, geschrie(e)n> [ˈʃraɪən] VERB cz. przech.

schreien

φωνάζω

Variable <-, -n> [variˈaːblə] SUBST r.ż. MAT.

Variable

μεταβλητή r.ż.

Variante <-, -n> [variˈantə] SUBST r.ż.

Variante

παραλλαγή r.ż.