niemiecko » niderlandzki

de·ˈfekt [deˈfɛkt] PRZYM.

De·ˈfekt <Defekt(e)s, Defekte> [deˈfɛkt] RZ. r.m.

1. Defekt (Schaden):

defect r.n.
mankement r.n.

2. Defekt (Mangel):

tekort r.n.
deficit r.n.

3. Defekt MED.:

defect r.n.
gebrek r.n.

4. Defekt SZT. l.mn.:

5. Defekt WYDAWN. l.mn.:

Kor·rek·ˈtur <Korrektur, Korrekturen> [kɔrɛkˈtuːɐ̯] RZ. r.ż.

1. Korrektur podn. (Veränderung):

2. Korrektur WYDAWN. (das Korrigieren):

Re·fek·ˈto·ri·um <Refektoriums, Refektorien> [refɛkˈtoːri̯ʊm, -ri̯ən] RZ. r.n.

de·fen·ˈsiv [defɛnˈziːf, ˈdeːfɛnziːf] PRZYM.

Struk·ˈtur <Struktur, Strukturen> [ʃtrʊkˈtuːɐ̯, st-] RZ. r.ż. (von Stoff usw., Aufbau)

Ma·nu·fak·ˈtur <Manufaktur, Manufakturen> [manufakˈtuːɐ̯] RZ. r.ż. HIST.

ˈdef·tig [ˈdɛftɪç] PRZYM.

1. deftig (kräftig):

2. deftig (grob):

ruw

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski