Tłumaczenia dla hasła „elektrisitet“ w niemiecko » polski słowniku

elektrisi̱e̱ren* [elɛktri​ˈziːrən] CZ. cz. przech.

elektrisieren

naelektryzować

wie elektrisiert

jak naelektryzowany

Elektrizitä̱t <‑, bez l.mn. > [elɛktritsi​ˈtɛːt] RZ. r.ż.

Elektrizität

elektryczność r.ż.

I . elẹktrisch [e​ˈlɛktrɪʃ] PRZYM.

elektrisch Strom, Ladung, Heizung, Rasierapparat:

elektrisch

elektryczny

elektrischer Stuhl

krzesło r.n. elektryczne

II . elẹktrisch [e​ˈlɛktrɪʃ] PRZYSŁ.

elektrisch funktionieren, heizen

elektrycznie

elektrisch sich rasieren

maszynką elektryczną

Elẹktrofilter <‑s, ‑> RZ. r.m. o r.n.

Elektrofilter

elektrofiltr r.m.

elektrifizi̱e̱ren* [elɛktrifi​ˈtsiːrən] CZ. cz. przech.

elektrifizieren

elektryfikować [f. dk. z‑]

Elẹktriker(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> [e​ˈlɛktrikɐ] RZ. r.m.(r.ż.)

Elektriker(in)

elektryk r.m.

Elektrome̱ter <‑s, ‑> [elɛktro​ˈmeːtɐ] RZ. r.n. ELEKT.

Elektrometer

elektrometr r.m.

I . elektro̱nisch [elɛk​ˈtroːnɪʃ] PRZYM.

elektronisch Datenverarbeitung, Musik:

elektronisch

elektroniczny

elektronische Nachrichtenübermittlung

przesłanie r.n. wiadomości drogą elektroniczną

elektronische Verarbeitung von Daten

elektroniczna edycja r.ż. danych

elektronischer Kalender

kalendarz r.m. elektroniczny

elektronischer Briefkasten INF.

skrzynka r.ż. elektroniczna

elektronische Post INF.

poczta r.ż. elektroniczna

elektronisches Kaufhaus

sklep r.m. elektroniczny

elektronischer Zahlungsverkehr

elektroniczny transfer r.m. funduszy

II . elektro̱nisch [elɛk​ˈtroːnɪʃ] PRZYSŁ.

elektronisch gesteuert:

elektronisch

elektronicznie

elektronisch vertriebene Zeitschriften

czasopisma ntpl rozprowadzane drogą elektroniczną

Elektromagne̱t <‑en [o. ‑[e]s], ‑e[n]> [-​ˈ----] RZ. r.m.

Elektromagnet

elektromagnes r.m.

Elektrizitä̱tswerk <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Elektrizitätswerk

elektrownia r.ż.

Elẹktrik <‑, ‑en> [e​ˈlɛktrɪk] RZ. r.ż.

1. Elektrik (Gesamtheit einer elektrischen Ausstattung: eines Autos, Flugzeugs):

Elektrik

elektryka r.ż.

2. Elektrik bez l.mn. pot. (Elektrotechnik):

Elektrik

elektrotechnika r.ż.

Elektrifizi̱e̱rung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Elektrifizierung

elektryfikacja r.ż.

Elẹktroantrieb <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m.

Elektroantrieb

napęd r.m. elektryczny

Elektro̱de <‑, ‑n> [elɛk​ˈtroːdə] RZ. r.ż.

Elektrode

elektroda r.ż.

Elektroly̱t <‑en, ‑e[n]> [elɛktro​ˈlyːt] RZ. r.m.

Elektrolyt PHYS, CHEM.

elektrolit r.m.

Elektro̱nik <‑, bez l.mn. > [elɛk​ˈtroːnɪk] RZ. r.ż.

Elektronik

elektronika r.ż.

Elẹktroauto <‑s, ‑s> RZ. r.n.

Elektroauto

samochód r.m. z napędem elektrycznym

Elẹktrogerät <‑[e]s, ‑e> RZ. r.n.

Elektrogerät

sprzęt r.m. elektryczny

Elektrogerät

urządzenie r.n. elektryczne

Elektroly̱se <‑, ‑n> [elɛktro​ˈlyːzə] RZ. r.ż.

Elektrolyse PHYS, CHEM.

elektroliza r.ż.

Elẹktromotor <‑s, ‑en> [-​ˈ----] RZ. r.m. TECHNOL.

Elektromotor

silnik r.m. elektryczny