Tłumaczenia dla hasła „dokuczać“ w polsko » angielski słowniku

dokuczać <f. dk. dokuczyć> CZ. cz. nieprzech.

1. dokuczać (człowiek):

dokuczać

to tease

2. dokuczać (ból, głód):

dokuczać

to trouble

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Dokuczał nam najwięcej brud – sto wszy zabić to była norma.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny nie lubią siebie nawzajem, rywalizują ze sobą, a nawet dokuczają.

pl.wikipedia.org

Zainteresował się dziewczynami, uwielbiał psocić i dokuczać siostrom.

pl.wikipedia.org

W ośrodku wychowankowie cierpią głód, dokuczają im rozmaite choroby i brud na strychu gdzie mieszkają.

pl.wikipedia.org

Miał sobie wówczas postanowić, że będzie twardy wobec świata i już nikt więcej nie będzie mu dokuczał.

pl.wikipedia.org

Całej armii dokuczał brak wody i gorąca temperatura.

pl.wikipedia.org

Poza zaburzeniami czucia dokuczały jej silne wahania nastroju.

pl.wikipedia.org

Źle zagojona rana dokuczała mu coraz mocniej, aż w końcu przykuła go do łóżka.

pl.wikipedia.org

Doznał następnie kontuzji kolana, która dokuczała mu również w dalszym życiu.

pl.wikipedia.org

Oboje nie znoszą się, docinają nawzajem i dokuczają ile się da.

pl.wikipedia.org