Tłumaczenia dla hasła „dokuczać“ w polsko » francuski słowniku

dokuczać <dokuczyć> CZ. cz. nieprzech.

1. dokuczać (człowiek):

dokuczać

tourmenter

dokuczać

contrarier

2. dokuczać:

dokuczać (dawać się we znaki)

importuner

dokuczać (ból)

taquiner

dokuczać (upał)

oppresser

dokuczać (głód)

tenailler

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Całej armii dokuczał brak wody i gorąca temperatura.

pl.wikipedia.org

Poza zaburzeniami czucia dokuczały jej silne wahania nastroju.

pl.wikipedia.org

U pierwszego majstra, który miał mu zapewnić wikt i opierunek, źle mu się wiodło; czeladnicy mu dokuczali i bili, a szef karmił odpadami.

pl.wikipedia.org

Często też jej trochę dokucza, ale również chętnie spędza z nią czas, choć jako chłopakowi trudno mu się do tego przyznać.

pl.wikipedia.org

Jest samotna; jak sama mówi, ze względu na jej wygląd i zachowanie dokuczano jej w szkole, a także w wieku późniejszym.

pl.wikipedia.org

Dziewczyny nie lubią siebie nawzajem, rywalizują ze sobą, a nawet dokuczają.

pl.wikipedia.org

Dokuczał nam najwięcej brud – sto wszy zabić to była norma.

pl.wikipedia.org

Oboje nie znoszą się, docinają nawzajem i dokuczają ile się da.

pl.wikipedia.org

W 1845 r. uporczywe bóle głowy oraz ogólne osłabienie coraz bardziej dokuczały kompozytorowi.

pl.wikipedia.org

W ośrodku wychowankowie cierpią głód, dokuczają im rozmaite choroby i brud na strychu gdzie mieszkają.

pl.wikipedia.org