Tłumaczenia i wymowa „uzi“ w polsko » angielskim słowniku

(Przełącz na angielsko » polski)

uzda <C. uździe> RZ. r.ż.

uzda

bridle

kozi PRZYM.

kozi

goat's

kozia bródka

goatee

zwroty:

zapędzić kogoś w kozi róg

to corner sb

ubić

ubić f. dk. of ubijać, bić

Zobacz też ubijać , bić

ubijać <f. dk. ubić> CZ. cz. przech.

1. ubijać (przyrządzać):

ubijać

to whip

ubijać białko, jajko

to beat

ubijać masło

to churn

2. ubijać (wyrównywać):

ubijać

to level

3. ubijać pot. (zabijać):

ubijać

to slay

I . bić <bije> CZ. cz. przech.

1. bić f. dk. po- (zadawać ciosy):

bić

to beat

bić kogoś [czymś]

to beat sb [with sth]

2. bić (uderzać):

bić

to hit

bić brawo

to applaud

3. bić f. dk. po- rekordy:

bić

to break

4. bić f. dk. wy- pieniądze, medale:

bić

to mint

5. bić f. dk. u- zwierzęta:

bić

to slaughter

6. bić f. dk. wy- (zegar):

bić

to strike

zwroty:

niech mnie kule biją!

I'll be damned!

II . bić <bije> CZ. cz. nieprzech.

1. bić (zadawać komuś ciosy):

bić

to beat [sb]

2. bić (uderzać):

bić w coś

to hit sth

bić na alarm

to sound [or raise] the alarm

bić w dzwony

to ring the bells

z bijącym sercem

with a pounding heart

3. bić:

bić (wydobywać się) (źródło)

to gush

blask bije od klejnotów

the jewels are glittering

coś bije w oczy

sth is plain to see

z jej twarzy bije radość

happiness shows on her face

4. bić (dzwon, zegar):

bić

to strike

bić

to chime

III . bić bić się CZ. cz. zwr.

1. bić (siebie samego):

bić się

to hit oneself

bić się w piersi

to beat one's breast

2. bić (jeden drugiego lub walczyć):

bić się [z kimś o coś]

to fight [with sb over sth]

bić się z myślami

to have a hard time deciding

unia <l.mn. D. -ii> RZ. r.ż.

unia

union

Unia Europejska

European Union

upić

upić f. dk. of upijać

Zobacz też upijać

I . upijać <f. dk. upić> CZ. cz. przech.

1. upijać (łyknąć):

upijać

to take a sip [of sth]

2. upijać (upajać):

upijać

to make [sb] drunk

II . upijać upijać się CZ. cz. zwr.

upijać się

to get drunk

uwić

uwić f. dk. of wić

Zobacz też wić , wić

wić² RZ. r.ż.

1. wić (gałązka):

wić

twig

2. wić ANAT.:

wić

flagellum

I . wić¹ <wiję, wije f. dk. u-> CZ. cz. przech.

1. wić gniazdo:

wić

to build

2. wić wianek:

wić

to weave

II . wić¹ wić się CZ. cz. zwr.

1. wić (bluszcz):

wić się

to twine

2. wić (droga, rzeka):

wić się

to meander

3. wić (skręcać się):

wić się z bólu

to writhe with pain

unik <D. -ku> RZ. r.m.

unik

dodge

unik

duck

zrobić unik przed czymś

to dodge sth

zrobić unik przed czymś

to duck sth

musi PRZYSŁ.

Hasło od użytkownika

musi

has