Tłumaczenia dla hasła „publicznego“ w polsko » francuski słowniku

zakłócenie porządku publicznego

trouble à l'ordre publique

wycofywać się z życia publicznego

se retirer de la vie publique

Tłumaczenia dla hasła „publicznego“ w francusko » polski słowniku

société anonyme

spółka akcyjna (dopuszczona do obrotu publicznego)

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

W 2004 wprowadzono ustawowo możliwość uzyskania przez stowarzyszenia statusu organizacji pożytku publicznego, który w pewien sposób nawiązuje do statusu stowarzyszenia wyższej użyteczności.

pl.wikipedia.org

Od końca grudnia 2009 roku stowarzyszenie jest organizacją pożytku publicznego przyjmującą 1% podatku.

pl.wikipedia.org

Rada miejska przekazała 17 marca 1909 na ten cel 2000 koron subwencji z zastrzeżeniem, że łaźnia będzie służyła do publicznego użytku.

pl.wikipedia.org

Podstawą transportu publicznego w mieście jest 40 linii autobusowych (w tym 25 linii zwykłych, 5 linii dowozowych do tramwaju, 6 linii okresowych, 2 linie nocne oraz jedna linia zastępcza).

pl.wikipedia.org

Kształciła się na tej samej uczelni na studiach podyplomowych z onkologii, a doktoryzowała w zakresie biomedycyny i zdrowia publicznego.

pl.wikipedia.org

Jednocześnie nie oznacza to, iż jest on dostępny dla wszystkich: szept do ucha jest przykładem wytworu publicznego, lecz ma on ściśle ograniczoną liczbę adresatów.

pl.wikipedia.org

Skierował też słowa pożegnania do swoich kapłanów i diecezjan, po czym w październiku 1996 wycofał się z życia publicznego.

pl.wikipedia.org

Wystąpienie deficytu pierwotnego sygnalizuje przekroczenie granicy bezpieczeństwa w zakresie długu publicznego.

pl.wikipedia.org

Koteria (fr. coterie) – grupa ludzi wzajemnie się popierających i dążących do pewnych partykularnych, często osobistych celów, bez należytego uwzględnienia dobra publicznego.

pl.wikipedia.org

Wiele, a być może nawet większość instytucji i aktywności społeczeństwa obywatelskiego, wypełniających przestrzeń życia publicznego, ma taki apolityczny charakter.

pl.wikipedia.org