Tłumaczenia dla hasła „dezerterować“ w polsko » niemiecki słowniku

dezerterować <‑ruje; f. dk. z‑> [dezerterovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. dezerterować WOJSK.:

dezerterować

desertieren

dezerterować

fahnenflüchtig werden

2. dezerterować przen. podn. (nagle opuszczać jakieś miejsce):

dezerterować

davonlaufen

dezerterować

sich B. davonmachen pot.

zdezerterował w ostatniej chwili

er rannte im letzten Augenblick davon

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Początek wiosny zaowocował utworzeniem nowych oddziałów, wielu z nowych rekrutów wywodziło się z czetników, którzy zaczęli dezerterować i przechodzić na stronę komunistów.

pl.wikipedia.org

Podczas walk dezerterowało 32 żołnierzy, którzy przyłączyli się do rebeliantów.

pl.wikipedia.org

W czasie wojny polsko-bolszewickiej wielu mężczyzn uchylało się przed poborem a wielu dezerterowało z jednostek wojskowych.

pl.wikipedia.org

Kiedy zniewagi i krzywda spadają na jego owdowiałą matkę, hucuł dezerteruje i dopuszcza się zabójstwa na swoim prześladowcy.

pl.wikipedia.org

W trakcie marszu część jego żołnierzy dezerterowała lub przechodziła na stronę przeciwnika.

pl.wikipedia.org

Większość rebeliantów unikało starć i dezerterowało w trakcie nich.

pl.wikipedia.org

Zdesperowany żołnierz postanawia nie stawić się na wezwanie i dezerteruje.

pl.wikipedia.org

Rosyjscy oficerowie i żołnierze coraz gorzej reagowali na te wszystkie zmiany, coraz częściej dezerterując do partyzantów.

pl.wikipedia.org

Żołnierze rosyjscy dezerterują masowo i wszędzie wybuchają strajki.

pl.wikipedia.org

Na okręcie popadał w częste konflikty z oficerami, a ostatecznie 12 czerwca 1916 roku dezerterował.

pl.wikipedia.org