Tłumaczenia dla hasła „przygnać“ w polsko » niemiecki słowniku

przygnać [pʃɨgnatɕ]

przygnać f. dk. od przyganiać

Zobacz też przyganiać , przyganiać

przyganiać² <‑ia> [pʃɨgaɲatɕ], przyganić [pʃɨgaɲitɕ] CZ. cz. nieprzech.

przyganiać podn. (zarzucać coś komuś):

przyganiać komuś

jdm etw vorwerfen

przyganiać komuś

jdn kritisieren

przyganiać komuś

an jdm etw auszusetzen haben

zwroty:

przyganiał kocioł garnkowi, a sam smoli przysł.

ein Esel r.m. schimpft den anderen Langohr

I . przyganiać¹ <‑ia; f. dk. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

1. przyganiać (przypędzić):

przyganiać

hineintreiben

przygnał krowy do obory

er hat die Kühe in den Kuhstahl hineingetrieben

2. przyganiać przen. podn. (przyciągnąć):

przyganiać

zu jdm/etw treiben

przygnała ją tęsknota za rodziną

die Sehnsucht r.ż. nach der Familie hat sie [zurück]kommen lassen

II . przyganiać¹ <‑ia; f. dk. przygnać [lub przygonić]> [pʃɨgaɲatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (szybko przybiec)

przyganiać

angejagt kommen pot.

przygnała do chorego dziecka

sie kam zum kranken Kind angejagt pot.