Tłumaczenia dla hasła „przywyknąć“ w polsko » niemiecki słowniku

przywyknąć [pʃɨvɨknoɲtɕ]

przywyknąć f. dk. od przywykać

Zobacz też przywykać

przywykać <‑ka; f. dk. przywyknąć> [pʃɨvɨkatɕ] CZ. cz. nieprzech.

przywykać do kogoś/czegoś

sich B. an jdn/etw gewöhnen

przywykać coś robić

gewohnt sein, etw zu tun

przywykać coś robić

etw zu tun pflegen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Efekt ten może się nasilać przy słabym świetle, gdy przywykła do ciemności źrenica rozszerza się, odsłaniając większą powierzchnię nierównej rogówki.

pl.wikipedia.org

Z drugiej strony, gdy naruszony zostanie plan aktywności, do którego przywykły, dzieci autystyczne często reagują intensywnym niepokojem lub złością.

pl.wikipedia.org

Chłopiec z czasem przywykł do nowego otoczenia, jednak nie wiedział co stało się z jego rodzicami.

pl.wikipedia.org

Pomimo pewnego osłabienia wkrótce psy przywykły do tego stanu, ożywiły się i zaczęły spożywać pokarm.

pl.wikipedia.org

Jest osobą bardzo samodzielną, choć czuje się nieswojo w sytuacji w której się znalazła, jako że nie przywykła, że inni o nią dbają.

pl.wikipedia.org

Podopieczny okazał się człowiekiem słabym i niesamodzielnym, bowiem od bardzo wczesnej młodości przywykł do tego, że to inni, silniejsi, podejmują za niego decyzje.

pl.wikipedia.org

Osoba apodyktyczna, nieprzywykła do jakichkolwiek oznak sprzeciwu, przekonana, że wszystko wie najlepiej i wszyscy wkoło powinni się jej podporządkować.

pl.wikipedia.org

Christiane wielokrotnie przechodziła odwyk i wracała do nałogu, nie widząc dróg wyjścia ze świata narkomanów, w którym przywykła żyć.

pl.wikipedia.org

Udało się dlatego, że my wszyscy od sześciu lat przywykliśmy żyć w klimacie praworządności, bezpieczeństwa i spokoju.

pl.wikipedia.org

Początkowo wyrażał swoje niezadowolenie z faktu przesuwania go pomiędzy pozycjami w zależności od doraźnej potrzeby, jednak z czasem przywykł do nowej pozycji.

pl.wikipedia.org