Tłumaczenia dla hasła „triumfere“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

triumwir <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [trijuw̃vir] RZ. r.m. HIST.

triumwir

Triumvir r.m.

triumf <D. ‑u, l.mn. ‑y> [trijuw̃f] RZ. r.m.

1. triumf bez l.mn. podn. (zwycięstwo):

triumf

Triumph r.m.

triumf

Sieg r.m.

odnieść nad kimś triumf

über jdn triumphieren

radosny okrzyk triumfu

freudiger Triumphschrei r.m.

2. triumf zwykle l.mn. podn. (sukces):

triumf

Triumph r.m.

triumf

Erfolg r.m.

święcić triumfy

Triumphe feiern

święcić triumfy

erfolgreich sein

3. triumf HIST.:

triumf

Triumph r.m.

triumf

Triumphzug r.m.

triumfalnie [trijuw̃falɲe] PRZYSŁ. podn.

triumfalnie

triumphal

wejść triumfalnie do sali

triumphal den Saal betreten

triumfator¹(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑orzy> [trijuw̃fator] RZ. r.m.(r.ż.) podn. (zwycięzca)

triumfator(ka)

Triumphator(in) r.m. (r.ż.) podn.

triumfator(ka)

Sieger(in) r.m. (r.ż.)

triumfować <‑fuje; f. dk. za‑> [trijuw̃fovatɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. triumfować (zwyciężać):

triumfować

triumphieren

triumfować nad kimś

über jdn triumphieren

dobro zawsze triumfuje przen.

das Gute r.n. triumphiert immer

2. triumfować (cieszyć się ze zwycięstwa):

triumfować

triumphieren

triumfować

Triumph empfinden

triumfować

jubeln

triumfalny [trijuw̃falnɨ] PRZYM.

triumfalny uśmiech:

triumfalny

triumphal

okrzyk triumfalny

Triumphgeschrei r.n.

łuk triumfalny

Triumphbogen r.m.

marsz [lub pochód] triumfalny

Triumphzug r.m.

triumwirat <D. ‑u, l.mn. ‑y> [trijuw̃virat] RZ. r.m.

1. triumwirat HIST.:

triumwirat

Triumvirat r.n.

powołać triumwirat

ein Triumvirat einberufen

2. triumwirat przen. podn. (grupa trzech osób):

triumwirat

Triumvirat r.n.

triumwirat

Trio r.n.

triumwirat znajomych

ein Bekanntentrio r.n.