Tłumaczenia dla hasła „wrzeszczeć“ w polsko » niemiecki słowniku

wrzeszczeć <‑czy; f. dk. na‑> [vʒeʃtʃetɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. wrzeszczeć < f. dk. wrzasnąć> <[lub za‑]> (krzyczeć):

wrzeszczeć

schreien

wrzeszczeć

brüllen

wrzeszczy jakby go ze skóry obdzierali

er brüllt [o. schreit] wie am Spieß pot.

2. wrzeszczeć pot. (wymyślać):

wrzeszczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen pot. ]

Przykładowe zdania ze słowem wrzeszczeć

wrzeszczeć komuś nad uchem pot.

herumschreien (in jds unmittelbarer Nähe)

wrzeszczeć na kogoś

jdn anschreien [o. anbrüllen pot. ]

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Wiele lat później właśnie tam zabierała wnuczkę i szóstkę wnuków by na nie wrzeszczeć.

pl.wikipedia.org

Bree była wstrząśnięta i wrzeszczała z rozpaczy, dlatego też podano jej środki uspokajające.

pl.wikipedia.org

Wkrótce zapanował chaos: zapaleni tancerze wyli z bólu, a widzowie, wielu z których również zostało poparzonych, wrzeszczeli, próbując ratować ofiary.

pl.wikipedia.org

Zdenerwowany zaczyna na niego wrzeszczeć, przez co tamten traci równowagę i spada.

pl.wikipedia.org

Idzie do nich, zagląda z matczyną tęsknotą do czarnej kołyski i wtedy zaczyna wrzeszczeć przerażona (kamera w ogóle nie pokazuje niemowlęcia).

pl.wikipedia.org

Yuuhi nie będąc pewna co się właściwie stało, zaczyna na niego wrzeszczeć.

pl.wikipedia.org

Obrońcy klasycyzmu zaczęli wrzeszczeć i gwizdać.

pl.wikipedia.org

Orson zaczął wrzeszczeć i wyjaśnił w tym tonie, że od teraz całe życie będzie musiał prosić o wszystko skoro jest sparaliżowany.

pl.wikipedia.org

Często wyręcza się swoim klonem i na niego wrzeszczy.

pl.wikipedia.org

Zdenerwowany zaczyna na niego wrzeszczeć, przez co traci on równowagę i spada.

pl.wikipedia.org