Tłumaczenia dla hasła „wybujać“ w polsko » niemiecki słowniku

wybujać <‑ja> [vɨbujatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. (nadmiernie wyrosnąć)

wybujać

in die Höhe schießen

wybujać

wuchern

krzaki bzu bardzo wybujały

die Fliedersträuche r.m. l.mn. sind in die Höhe geschossen

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Niezbyt wybujały szczyt mieści dwa okna.

pl.wikipedia.org

Jest to styl ekspansywny, bogaty emocjonalnie, niespokojny, wybujały (przez co czasem nazywany jest antycznym stylem barokowym).

pl.wikipedia.org