Tłumaczenia dla hasła „spoorw“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

spoor² <sporen> [spor] RZ. r.ż.

1. spoor (om een rijdier aan te drijven):

spoor

Sporn r.m.

zijn sporen verdienen przen.

sich C. die Sporen verdienen

2. spoor (uitwas aan vogelpoten):

spoor

Sporn r.m.

3. spoor (spore):

spoor

Spore r.ż. meist l.mn.

spoor·weg <spoorweg|en> [sporwɛx] RZ. r.m.

1. spoorweg:

spoorweg (weg van rails)

Eisenbahn r.ż.

spoorweg (spoorwegverbinding)

Bahnlinie r.ż.

spoorweg (spoorwegverbinding)

Eisenbahnlinie r.ż.

spoorweg (traject)

Bahnstrecke r.ż.

spoorweg (weg)

Schienenweg r.m.

spoorweg (weg)

Schienenstrang r.m.

spoorweg (sporen)

Bahngleise l.mn.

een spoorweg aanleggen

eine Eisenbahnlinie bauen

een dicht net van spoorwegen

ein dichtes Schienennetz [o. Eisenbahnnetz]

2. spoorweg (bedrijf) l.mn.:

spoorweg

Bahn r.ż.

hij werkt bij de Spoorwegen

er arbeitet bei der Bahn

de Nederlandse Spoorwegen

die Niederländischen Eisenbahnen

spook <spoken> [spok] RZ. r.n.

1. spook (schim):

spook

Gespenst r.n.

een spook waart rond

ein Gespenst geht um

2. spook (hersenschim):

spook

Gespenst r.n.

spook

Phantom r.n.

een spook van de verbeelding

ein Hirngespinst

3. spook (dreiging):

spook

Gespenst r.n.

spook

Schreckgespenst r.n.

spook

Spuk r.m.

het spook van de werkloosheid

das Schreckgespenst der Arbeitslosigkeit

4. spook (onuitstaanbaar meisje):

spook

Schreckschraube r.ż.

spoog CZ.

spoog 3. os. l.poj. cz. prz. van spugen¹, spugen²

Zobacz też spugen , spugen

spu·gen² <spoog/spuugde, h. gespogen/gespuugd> [spyɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. spugen (speeksel uitwerpen):

spugen

spucken

in iets niet spugen przen.

etw nicht verachten

2. spugen (braken):

spugen

sich erbrechen

spugen

sich übergeben

dat is om van te spugen przen.

das ist (ja) zum Kotzen

spu·gen¹ <spoog/spuugde, h. gespogen/gespuugd> [spyɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. spugen (speeksel uitwerpen):

spugen

spucken

2. spugen (braken):

spugen

brechen

spugen

von sich geben

bloed spugen

Blut spucken

spoot CZ.

spoot 3. os. l.poj. cz. prz. van spuiten¹, spuiten²

Zobacz też spuiten , spuiten

spui·ten² <spoot, i. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. nieprzech. (naar buiten geperst worden)

spuiten

spritzen

het bloed spuit uit de wond

das Blut spritzt aus der Wunde (heraus)

spui·ten¹ <spoot, h. gespoten> [spœytə(n)] CZ. cz. przech.

spuiten

spritzen

spuiten (gazon, tuin)

sprengen

spuiten (als spray)

sprayen

spuiten (als spray)

(ver)sprühen

spuiten (geneesmiddelen, drugs)

spritzen

een auto spuiten

ein Auto spritzen

morfine spuiten

Morphium spritzen

een slagroomrand spuiten

einen Sahnerand spritzen

spo·re <spore|n> [sporə] RZ. r.ż.

spore

Spore r.ż. meist l.mn.

sport <sport|en> [spɔrt] RZ. r.ż.

1. sport (lichamelijke bezigheid):

sport

Sport r.m.

veel aan sport doen

viel Sport treiben

verschillende takken van sport

verschiedene Sportarten l.mn.

2. sport (bepaalde sport):

sport

Sport r.m.

sport

Sportart r.ż.

een sport beoefenen

einen Sport (be)treiben

een sport van iets maken

etw zum Sport machen

een sport van iets maken iron.

sich C. einen Sport aus etw machen

3. sport (trede):

sport

Sprosse r.ż.

de hoogste sport bereiken przen.

die höchste Stufe erreichen

4. sport (stoelspaak):

sport

Steg r.m.