Tłumaczenia dla hasła „kroć“ w niemiecko » polski słowniku

krọch [krɔx] CZ. cz. nieprzech.

kroch cz. prz. von kriechen

Zobacz też kriechen

kri̱e̱chen <kriecht, kroch, gekrochen> [kriːçən] CZ. cz. nieprzech.

1. kriechen +sein:

kriechen (sich vorwärts bewegen) (Mensch, Tier)

czołgać [f. dk. po‑] się

kriechen (Schlange)

pełzać

kriechend

pełzający

kriechend

czołgający się

2. kriechen +sein (sich langsam fortbewegen):

kriechen

wolno się posuwać

die Zeit kriecht fig

czas r.m. się dłuży [lub wlecze pot. ]

3. kriechen +haben o sein pej. (unterwürfig sein):

[vor jdm] kriechen

płaszczyć się [przed kimś] fig, a. pej.

I . krọssNP [krɔs] PRZYM. PRZYSŁ., krọßst. pis. PRZYM. połnocnoniem. (knusprig)

kross

chrupki

kross

chrupiący

II . krọssNP [krɔs] PRZYM. PRZYSŁ., krọßst. pis. PRZYSŁ. połnocnoniem. (knusprig)

kross gebraten

[na] chrupko

I . krạssNP [kras] PRZYM. PRZYSŁ., krạßst. pis. PRZYM. (extrem)

krass Außenseiter, Materialist

radykalny

krass Unterschied

ekstremalny

krass Fall, Gegensatz

skrajny

krass Farben

jaskrawy

das krasse Gegenteil von etw sein

być zdecydowanym przeciwieństwem czegoś

II . krạssNP [kras] PRZYM. PRZYSŁ., krạßst. pis. PRZYSŁ.

krass schildern:

krass

dobitnie

sich krass ausdrücken

wyrażać [f. dk. wyrazić] się dobitnie

ko̱r CZ. podn. cz. przech.

kor cz. prz. von küren

Zobacz też küren

kü̱ren <kürt, kürte [o. kor], gekürt [o. gekoren]> [ˈkyːrən] CZ. cz. przech. podn.

küren

obierać [f. dk. obrać ]podn.

jdn zum Sportler des Jahres küren

wybrać kogoś na sportowca roku

rọch [rɔx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., bezosob.

roch cz. prz. von riechen

Zobacz też riechen

I . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] CZ. cz. nieprzech.

1. riechen (Geruch verströmen):

gut riechen

[ładnie] pachnieć

schlecht riechen

śmierdzieć

nach Parfüm riechen

pachnieć perfumami

übel riechend

cuchnący

er riecht aus dem Mund

jemu śmierdzi z ust

2. riechen (schnuppern):

an jdm/etw riechen

obwąchiwać [f. dk. obwąchać] kogoś/coś

an einem Gewürz riechen

wąchać [f. dk. po‑] przyprawę

II . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] CZ. cz. przech.

riechen (als Geruch wahrnehmen):

riechen

czuć [f. dk. po‑]

zwroty:

jdn nicht riechen können pot.

nie cierpieć [lub znosić] kogoś

das konnte ich doch nicht riechen! pot.

skąd mogłem [to] wiedzieć!

ich glaube, sie hat was gerochen pot.

myślę, że ona coś podejrzewa [lub poczuła pismo nosem pot. ]

III . ri̱e̱chen <riecht, roch, gerochen> [ˈriːçən] CZ. bezosob.

es riecht nach Zitrone

pachnie cytryną

es riecht angebrannt

czuć spalenizną