W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

wịrft: czasownik
wẹrfen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny

wịrft [vɪrft] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

wirft 3. pers präs von werfen

Zobacz też werfen

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

werfen Ball, Stein, Messer

rzucać [f. dk. rzucić]

nicht werfen!

nie rzucać!

sie warf ihre Tasche in die Ecke

rzuciła swoją torbę w kąt

sie warf ihm das Kissen ins Gesicht

rzuciła mu poduszką w twarz

eine Münze werfen

wrzucać [f. dk. wrzucić] monetę

ein Messer nach jdm werfen

rzucić w kogoś nożem

ein Tor werfen SPORT

wbić bramkę

wirf das Geld nicht zum Fenster hinaus!

nie wyrzucaj pieniędzy w błoto!

rzucać [f. dk. rzucić]

Blasen werfen (eine Flüssigkeit)

pokrywać [f. dk. pokryć] się bąblami

Falten werfen

marszczyć [f. dk. z‑] się

6. werfen:

werfen (gebären) (Sau)

prosić [f. dk. o‑] się

werfen (Katze)

kocić [f. dk. o‑] się

Junge werfen

wydać młode

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

werfen (fliegen lassen) (Person)

rzucać [f. dk. rzucić]

wie weit wirfst du?

jak daleko rzucisz?

sie warfen mit Tomaten auf den Kanzler

rzucali pomidorami w kanclerza

mit Geld um sich werfen fig

szastać pieniędzmi pot.

2. werfen (Junge bekommen):

werfen

wydać potomstwo

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

sich auf den Boden werfen

rzucić się na ziemię [lub podłogę]

die Angreifer warfen sich auf ihn

napastnicy r.m. l.mn. rzucili się na niego

der Torwart warf sich nach dem Ball

bramkarz r.m. rzucił się w kierunku piłki

sie warf sich auf ihr Studium

całkowicie poświęciła się studiowaniu

sie warf sich aufs Bett

rzuciła się na łóżko

2. werfen (sich verziehen):

sich werfen (Holz)

paczyć [f. dk. s‑] się

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

werfen Ball, Stein, Messer

rzucać [f. dk. rzucić]

nicht werfen!

nie rzucać!

sie warf ihre Tasche in die Ecke

rzuciła swoją torbę w kąt

sie warf ihm das Kissen ins Gesicht

rzuciła mu poduszką w twarz

eine Münze werfen

wrzucać [f. dk. wrzucić] monetę

ein Messer nach jdm werfen

rzucić w kogoś nożem

ein Tor werfen SPORT

wbić bramkę

wirf das Geld nicht zum Fenster hinaus!

nie wyrzucaj pieniędzy w błoto!

2. werfen a. fig (tun):

werfen Müll

wyrzucać [f. dk. wyrzucić]

er warf die Tür ins Schloss

trzasnął drzwiami

er warf ihn zu Boden

powaliła go na ziemię

jdn ins Gefängnis werfen

wtrącić kogoś do więzienia

einen Blick auf etw werfen

obrzucić coś wzrokiem [lub spojrzeniem]

er hatte ein Auge auf sie geworfen

wpadła mu w oko

etw auf den Markt werfen

rzucić coś na rynek

jdn aus etw C. werfen

wyrzucić kogoś skądś

er wurde aus der Kneipe geworfen

został wyrzucony z knajpy

3. werfen fig (projizieren):

werfen Bilder

wyświetlać

4. werfen (ruckartig bewegen):

werfen Kopf

odrzucać [f. dk. odrzucić]

werfen Arme

wyciągać [f. dk. wyciągnąć]

5. werfen (bilden):

werfen Schatten

rzucać [f. dk. rzucić]

Blasen werfen (eine Flüssigkeit)

pokrywać [f. dk. pokryć] się bąblami

Falten werfen

marszczyć [f. dk. z‑] się

6. werfen:

werfen (gebären) (Sau)

prosić [f. dk. o‑] się

werfen (Katze)

kocić [f. dk. o‑] się

Junge werfen

wydać młode

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

werfen (fliegen lassen) (Person)

rzucać [f. dk. rzucić]

wie weit wirfst du?

jak daleko rzucisz?

sie warfen mit Tomaten auf den Kanzler

rzucali pomidorami w kanclerza

mit Geld um sich werfen fig

szastać pieniędzmi pot.

2. werfen (Junge bekommen):

werfen

wydać potomstwo

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

sich auf den Boden werfen

rzucić się na ziemię [lub podłogę]

die Angreifer warfen sich auf ihn

napastnicy r.m. l.mn. rzucili się na niego

der Torwart warf sich nach dem Ball

bramkarz r.m. rzucił się w kierunku piłki

sie warf sich auf ihr Studium

całkowicie poświęciła się studiowaniu

sie warf sich aufs Bett

rzuciła się na łóżko

2. werfen (sich verziehen):

sich werfen (Holz)

paczyć [f. dk. s‑] się

Przykładowe zdania ze słowem wirft

etwas wirft seine Schatten voraus

widać oznaki czegoś

der Hirsch wirft sein Geweih ab

jeleń r.m. zrzuca swoje poroże

er wirft sich zum Richter auf

[on] występuje w roli samozwańczego sędziego

die Maschine wirft täglich 2000 Stück aus

ta maszyna produkuje dziennie 2000 sztuk

das wirft ein schiefes Licht auf sein Verhalten

to przedstawia jego zachowanie w fałszywym świetle

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

niemiecki

Der hochgestellte Göttergatte wirft daraufhin wutentbrannt seine Frau aus dem Haus. de.wikipedia.org

Diese Position wirft jedoch die Frage auf, welchem Zweck der Einsatz von Gruppendiskussionen in der empirischen Sozialforschung zu dienen vermag. de.wikipedia.org

Er ist sehr weich und zerbrechlich und wirft schnell sein Schwanzende ab, das wieder nachwächst. de.wikipedia.org

Der Film wirft einen Blick auf den neuen Extremsport Extremskifahren und folgt einem Mann auf den Gipfel eines Berges. de.wikipedia.org

Die profeministische Männerbewegung positionierte sich Anfang der 1980er Jahre deutlich gegen die Männerrechtsbewegung und wirft ihr vor, männliche Privilegien zu verteidigen. de.wikipedia.org

Die Beurteilung des unmittelbaren Ansetzens in dieser Fallkonstellation wirft Schwierigkeiten auf, da an einer Tat in mittelbarer Täterschaft mindestens zwei Personen beteiligt sind, der Tatmittler und der mittelbare Täter. de.wikipedia.org

Er wirft die Kugel den Friedhofsweg entlang, so dass sie in einer Hecke verschwindet. de.wikipedia.org

Er wirft diesem vor, häufig zu impulsiv und zu vorschnell zu handeln. de.wikipedia.org

Sobald der Zucker karamellisiert und Blasen wirft, werden die Flammen gelöscht und der Zucker erst dann in den Absinth gegeben. de.wikipedia.org

Ausgerechnet er wirft ihr vor, das Geld mit vollen Händen hinauszuwerfen und Nahrung zu verschwenden. de.wikipedia.org

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wirft“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

wịrft [vɪrft] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

wirft 3. pers präs von werfen

Zobacz też werfen

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

2. werfen a. fig (tun):

3. werfen fig (projizieren):

4. werfen (ruckartig bewegen):

5. werfen (bilden):

6. werfen:

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

2. werfen (Junge bekommen):

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

2. werfen (sich verziehen):

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

2. werfen a. fig (tun):

3. werfen fig (projizieren):

4. werfen (ruckartig bewegen):

5. werfen (bilden):

6. werfen:

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

2. werfen (Junge bekommen):

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

2. werfen (sich verziehen):

Przykładowe zdania ze słowem wirft

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

Przeszukaj słownik

Przetłumacz "wirft" w innych językach

Definicje "wirft" w słownikach niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „wirft“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

wịrft [vɪrft] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

wirft 3. pers präs von werfen

Zobacz też werfen

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

2. werfen a. fig (tun):

3. werfen fig (projizieren):

4. werfen (ruckartig bewegen):

5. werfen (bilden):

6. werfen:

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

2. werfen (Junge bekommen):

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

2. werfen (sich verziehen):

I . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. przech.

1. werfen (fliegen lassen):

2. werfen a. fig (tun):

3. werfen fig (projizieren):

4. werfen (ruckartig bewegen):

5. werfen (bilden):

6. werfen:

II . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. nieprzech.

1. werfen:

2. werfen (Junge bekommen):

III . wẹrfen <wirft, warf, geworfen> [ˈvɛrfən] CZ. cz. zwr.

1. werfen (sich stürzen):

2. werfen (sich verziehen):

Przykładowe zdania ze słowem wirft

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

Przeszukaj słownik

Przetłumacz "wirft" w innych językach

Definicje "wirft" w słownikach niemiecki

Linki do dodatkowych informacji z zewnątrz

Komentarze i uwagi

Trener słownictwa

Synonyms

Moja historia wyszukiwania