Tłumaczenia dla hasła „Spulrad“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

spad <D. ‑u, l.mn. ‑y> [spat] RZ. r.m.

1. spad:

spad (powierzchnia: góry)

Neigung r.ż.

spad (powierzchnia: góry)

Gefälle r.n.

spad (dachu)

Schräge r.ż.

2. spad zwykle l.mn. (owoc):

spad

Fallobst r.n.

sponad [sponat] PRZYIM. +D.

sponad

über C.

sponad wzgórz

über den Hügeln hinweg

spora <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [spora] RZ. r.ż.

1. spora BOT.:

spora

Spore r.ż.

2. spora ZOOL.:

spora

Spore r.ż.

I . sprać <spierze; cz. prz. spierz> [spratɕ]

sprać f. dk. od spierać

II . sprać <spierze; cz. prz. spierz> [spratɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (zbić)

sprać

verdreschen pot.

sprać

vermöbeln pot.

III . sprać <spierze; cz. prz. spierz> [spratɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (zbić się nawzajem)

sprać

sich B. gegenseitig verdreschen [o. vermöbeln] pot.

Zobacz też spierać

I . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. spierać zwykle f. dk. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pot. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater r.m. versohlte den Sohn mit dem Gürtel pot.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pot.

II . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw C. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich B. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pot.

sich B. schlagen

spray <D. ‑u [lub ‑a], l.mn. ‑e> [sprej] RZ. r.m.

spray

Spray r.m. lub r.n.

spray

Spraydose r.ż.

spray

Sprühdose r.ż.

dezodorant w sprayu

Deo[dorant]spray r.m. lub r.n.

spaprać [spapratɕ]

spaprać f. dk. od paprać

Zobacz też paprać

I . paprać <‑prze> [papratɕ] CZ. cz. przech. pot.

1. paprać < f. dk. u‑> <[lub za‑]> (brudzić):

upaprać coś czymś

etw mit etw besudeln pej. [o. beschmieren]

2. paprać < f. dk. s‑> (robić niechlujnie):

paprać

[ver]pfuschen pej. pot.

paprać

schludern pej. pot.

II . paprać <‑prze> [papratɕ] CZ. cz. zwr. pot.

1. paprać < f. dk. u‑> <[lub za‑]> (brudzić się):

upaprać się czymś

sich B. mit etw besudeln pej.

upaprać się czymś

beschmieren

2. paprać:

paprać (nie goić się) (rana)

eitern

paprać (nie goić się) (rana)

sich B. nicht schließen

3. paprać (wykonywać nieprzyjemną robotę):

paprać

Drecksarbeit machen pot.

I . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. spierać zwykle f. dk. (usuwać plamy):

spierać coś z czegoś

etw von etw auswaschen

2. spierać pot. (dotkliwie zbić):

ojciec sprał syna pasem

der Vater r.m. versohlte den Sohn mit dem Gürtel pot.

sprać kogoś na kwaśne jabłko

jdn grün und blau [o. gelb] schlagen

sprać po gębie/po pysku/po mordzie

in die Fresse hauen pot.

II . spierać <spierze; f. dk. sprać f. dk. sprać> [spjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. spierać:

spierać się z czegoś (plama)

aus etw C. [her]ausgewaschen werden können

2. spierać (kłócić się):

spierać [z kimś] o coś

sich B. [mit jdm] wegen etw streiten

spierać [z kimś] o coś

[mit jdm] wegen etw einen Wortwechsel haben

3. spierać (pobić się):

spierać pot.

sich B. schlagen

spulchniać <‑ia> [spulxɲatɕ], spulchnić [spulxɲitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. spulchniać glebę:

spulchniać

[auf]lockern

spulchniać

locker machen

2. spulchniać GASTR.:

spulchniać ciasto

lockern