Tłumaczenia dla hasła „miefig“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

mienie <D. ‑ia, bez l.mn. > [mjeɲe] RZ. r.n. podn.

mienie

Gut r.n.

mienie

Habe r.ż.

mienie osobiste

persönliches Gut

mienie osobiste

Habe

mienie nieruchome PR.

nicht bewegliches Gut

mielić [mjelitɕ]

mielić → mleć

Zobacz też mleć

I . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli f. dk. ze‑> [mletɕ] CZ. cz. przech.

mleć kawę, pieprz, ziarno

mahlen

mleć mięso

durch den [Fleisch]wolf drehen

II . mleć <miele; pret mełł, mełła, mełli> [mletɕ] CZ. cz. nieprzech.

mleć ozorem [lub językiem] pot.

plappern pot.

I . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. przech. (nazywać kogoś lub coś)

mienić

nennen

mienili go wybitnym twórcą

sie nannten ihn einen hervorragenden Künstler

II . mienić <mieni; cz. prz. mień> [mjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

1. mienić przest (uważać się za):

mienić się kimś/czymś

sich B. für jdn/etw halten

2. mienić (błyszczeć się):

mienić

schillern

mienić

flimmern

3. mienić (przybierać różne barwy):

spódnica mieni się barwami tęczy

der Rock r.m. nimmt die Farben eines Regenbogens an

miernie [mjerɲe] PRZYSŁ. podn.

miernie

mittelmäßig

miernie malować

mittelmäßig malen

mielina <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [mjelina] RZ. r.ż. BIOL.

mielina

Myelin r.n.

miernik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [mjerɲik] RZ. r.m.

1. miernik podn. (wartość: czasu, pracy):

miernik

Maß r.n.

2. miernik przen. podn. (kryterium: rozwoju, sukcesu):

miernik

Maßstab r.m.

miernik

Kriterium r.n.

3. miernik:

miernik METEO, TECHNOL.

Messer r.m.

miernik METEO, TECHNOL.

Messgerät r.n.

miech <D. ‑a, l.mn. ‑y> [mjex] RZ. r.m.

1. miech TECHNOL.:

miech

Blasebalg r.m.

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech FOTO:

miech

Balgen r.m.

miecz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [mjetʃ] RZ. r.m.

1. miecz (broń):

miecz

Schwert r.n.

miecz rycerski

Ritterschwert r.n.

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide przen.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert r.n.

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie przysł.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken r.m.

miecz

Kopfband r.n.

miecz

Wickelband r.n.

miecz

Bug r.m.

3. miecz NAUT.:

miecz

Schwert r.n.

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits

miedź <D. ‑edzi, bez l.mn. > [mjetɕ] RZ. r.ż. CHEM.

miedź

Kupfer r.n.

mieść <miecie; cz. prz. mieć> [mjeɕtɕ] CZ. cz. przech., cz. nieprzech. (rzucać czymś drobnym)

mieść

fegen

mieść

blasen

miedza <D. ‑dzy, l.mn. ‑dze> [mjedza] RZ. r.ż.

miedza

Feldrain r.m.

zwroty:

tłumaczyć coś komuś jak chłop krowie na miedzy

jdm etw ausführlich und geduldig erklären

graniczyć [lub sąsiadować] o miedzę

mit jdm in Nachbarschaft wohnen

mielec <D. ‑lca, l.mn. ‑lce> [mjelets] RZ. r.m.

1. mielec BOT. (trawa pastewna):

mielec

Rohrglanzgras r.n.

2. mielec ZOOL. (żołądek ptaków):

mielec

Muskelmagen r.m.

I . miewać <‑wa> [mjevatɕ] CZ. cz. przech. (mieć od czasu do czasu)

miewać ochotę, bóle, kłopoty

ab und zu [o. hin und wieder] haben

II . miewać <‑wa> [mjevatɕ] CZ. cz. zwr. (czuć się)

miewać

sich B. fühlen

jak się miewasz?

wie geht es dir?

I . mierny [mjernɨ] PRZYM. podn.

mierny

mittelmäßig

II . mierny <D. ‑nego, l.mn. ‑ne> [mjernɨ] RZ. r.m. odm. jak przym. (ocena)

mierny

mangelhaft

dostać mierny z odpowiedzi

ein „mangelhaft” für die Antworten bekommen