polsko » niemiecki

poświecić [poɕfjetɕitɕ]

poświecić f. dk. od świecić

Zobacz też świecić

II . świecić <‑ci; cz. prz. świeć> [ɕfjetɕitɕ] CZ. cz. zwr.

2. świecić:

es ist nicht alles Gold r.n. , was glänzt przysł.

III . świecić <‑ci; cz. prz. świeć> [ɕfjetɕitɕ] CZ. cz. zwr., bezosob.

posiwieć [poɕivjetɕ]

posiwieć f. dk. od siwieć

Zobacz też siwieć

siwieć <‑eje; f. dk. o‑ [lub po‑] [lub z‑]> [ɕivjetɕ] CZ. cz. nieprzech.

I . poświęcać <‑ca; f. dk. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] CZ. cz. przech.

1. poświęcać (składać w ofierze):

2. poświęcać REL.:

II . poświęcać <‑ca; f. dk. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. poświęcać (wyrzekać się czegoś):

2. poświęcać (zajmować się wyłącznie czymś):

sich B. etw C. widmen [o. weihen podn. ]

poświęcić [poɕfjeɲtɕitɕ]

poświęcić f. dk. od poświęcać

Zobacz też poświęcać

I . poświęcać <‑ca; f. dk. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] CZ. cz. przech.

1. poświęcać (składać w ofierze):

2. poświęcać REL.:

II . poświęcać <‑ca; f. dk. poświęcić> [poɕfjentsatɕ] CZ. cz. zwr.

1. poświęcać (wyrzekać się czegoś):

2. poświęcać (zajmować się wyłącznie czymś):

sich B. etw C. widmen [o. weihen podn. ]

poświęcenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [poɕfjentseɲe] RZ. r.n.

2. poświęcenie (ofiarny czyn):

Opfer r.n.

3. poświęcenie REL.:

Weihe r.ż.

postępowiec <D. ‑wca, l.mn. ‑wcy> [postempovjets] RZ. r.m. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski