Tłumaczenia dla hasła „pokonuje“ w polsko » niemiecki słowniku

pokonanie <D. ‑ia, bez l.mn. > [pokonaɲe] RZ. r.n.

nie do pokonania przeciwnik

unbesiegbar

nie do pokonania przeciwnik

unbezwingbar

nie do pokonania przeszkoda

unüberwindbar

pokonany [pokonanɨ] PRZYM.

pokonany opór

überwunden

pokonany wojsko

geschlagen

pokornie [pokorɲe] PRZYSŁ. podn.

pokornie

demütig

pokornie spuścić głowę

den Kopf demütig verneigen

poddać się pokornie losowi

sich B. demütig in sein Schicksal ergeben

pokonać [pokonatɕ]

pokonać f. dk. od pokonywać

Zobacz też pokonywać

pokonywać <‑nuje; f. dk. pokonać> [pokonɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. pokonywać (bić):

pokonywać wroga

besiegen

pokonywać wroga

schlagen

pokonywać rywali

schlagen

pokonywać w bitwie

in der Schlacht besiegen

2. pokonywać przen. (przezwyciężać):

pokonywać strach, nieśmiałość, opór

überwinden

pokonywać strach, nieśmiałość, opór

bezwingen

3. pokonywać przen. (przebywać):

pokonywać odległość

eine Strecke zurücklegen

pokonywać <‑nuje; f. dk. pokonać> [pokonɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. pokonywać (bić):

pokonywać wroga

besiegen

pokonywać wroga

schlagen

pokonywać rywali

schlagen

pokonywać w bitwie

in der Schlacht besiegen

2. pokonywać przen. (przezwyciężać):

pokonywać strach, nieśmiałość, opór

überwinden

pokonywać strach, nieśmiałość, opór

bezwingen

3. pokonywać przen. (przebywać):

pokonywać odległość

eine Strecke zurücklegen

pokoiczek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [pokoitʃek] RZ. r.m. pot.

pokoiczek zdr. od pokój

pokoiczek

Zimmerchen r.n.

Zobacz też pokój , pokój

pokój² <D. ‑koju, l.mn. ‑koje, D. l.mn. ‑kojów> [pokuj] r.m. RZ. r.m.

1. pokój:

pokój POLIT., WOJSK.

Frieden r.m.

zawrzeć pokój

Frieden schließen

2. pokój (spokój):

niech odpoczywa [lub spoczywa] w pokoju

er ruhe in Frieden

pokój¹ <D. ‑koju, l.mn. ‑koje, D. l.mn. ‑koi [lub ‑kojów]> [pokuj] RZ. r.m. (część mieszkania)

pokój

Zimmer r.n.

pokój gościnny

Gästezimmer r.n.

pokój jadalny

Speisezimmer r.n.

pokój jadalny

Esszimmer r.n.

pokój sypialny

Schlafzimmer r.n.

pokój nauczycielski

Lehrerzimmer r.n.

pokolenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [pokoleɲe] RZ. r.n.

1. pokolenie (potomstwo):

pokolenie

Geschlecht r.n.

pokolenie

Nachkommenschaft r.ż.

2. pokolenie (grupa ludzi: dwudziestolatków):

pokolenie

Generation r.ż.

starsze pokolenie

die ältere Generation

pokornieć <‑eje; cz. prz. ‑ej> [pokorɲetɕ] CZ. cz. nieprzech.

pokornieć

demütig werden