Tłumaczenia dla hasła „polare“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

polar <D. ‑u, l.mn. ‑y> [polar] RZ. r.m.

1. polar bez l.mn. (tkanina):

polar

Vlies r.n.

spodnie z polaru

Vlieshose r.ż.

2. polar pot. (kurtka z polaru):

polar

Vliesjacke r.ż.

założyć polar

ein Vlies anziehen

polarny [polarnɨ] PRZYM.

1. polarny GEO.:

polarny masy powietrza

polar

polarny odkrycia, wyprawy

Polar-

dzień polarny

Polartag r.m.

noc polarna

Polarnacht r.ż.

kręgi polarne

Polarkreis r.m.

zorza polarna

Nordlicht r.n.

zorza polarna

Polarlicht r.n.

Gwiazda Polarna

Polarstern r.m.

2. polarny ZOOL.:

lis polarny

Polarfuchs r.m.

I . polać <poleje> [polatɕ]

polać f. dk. od polewać

II . polać <poleje> [polatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk.

1. polać f. dk. od polewać się

2. polać (popłynąć):

polać

fließen

polała się krew podn.

es ist Blut r.n. geflossen podn.

polały się łzy

jd brach in Tränen aus

Zobacz też polewać

I . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. przech.

1. polewać (oblewać):

polewać

begießen

2. polewać (emaliować):

polewać naczynia

emaillieren

polewać naczynia

mit Email überziehen

II . polewać <‑wa; f. dk. polać> [polevatɕ] CZ. cz. zwr. (oblewać się)

polewać

sich B. begießen

polak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [polak] RZ. r.m. pot. (lekcja języka polskiego)

polak

Polnisch r.n.

polana <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [polana] RZ. r.ż.

polana

Lichtung r.ż.

poler <D. ‑u, l.mn. ‑y> [poler] RZ. r.m. NAUT.

poler

Poller r.m.

polanka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [polanka] RZ. r.ż.

polanka zdr. od polana

polanka

Lichtung r.ż.

Zobacz też polana

polana <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> [polana] RZ. r.ż.

polana

Lichtung r.ż.

polatać <‑ta; cz. prz. ‑aj> [polatatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

1. polatać (pofruwać):

polatać

herumfliegen

on chciałby polatać na bombowcach

er möchte mit den Bombern herumfliegen

2. polatać pot. (pobiegać):

polatać

herumlaufen

dzieci polatały po lesie

die Kinder ntpl sind im Wald herumgelaufen

Polak (-lka) <D. ‑a, l.mn. ‑acy> [polak] RZ. r.m. (r.ż.)

Polak (-lka)

Pole(Polin) r.m. (r.ż.)

być Polakiem

Pole sein

zwroty:

mądry Polak po szkodzie przysł.

durch Schaden wird man klug

Polak, Węgier - dwa bratanki, i do szabli i do szklanki przysł.

Pole r.m. , Ungar r.m. , zwei Brüderlein ntpl

polip <D. ‑a, l.mn. ‑y> [polip] RZ. r.m.

polip MED., ZOOL.

Polyp r.m.

polka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [polka] RZ. r.ż. MUZ.

polka

Polka r.ż.

tańczyć polkę

Polka tanzen

polny [polnɨ] PRZYM.

1. polny (znajdujący się na polu):

polny

Feld-

kwiat polny

Feldblume r.ż.

polna droga

Feldweg r.m.

konik polny ZOOL.

Heuschrecke r.ż.

konik polny ZOOL.

Grashüpfer r.m. pot.

2. polny HIST. (dotyczący pola bitwy):

polny

Feld-

hetman polny

Feldhetman r.m.

marszałek polny

Feldmarschall r.m.

polon <D. ‑u, bez l.mn. > [polon] RZ. r.m.

polon CHEM., FIZ.

Polonium r.n.

polot <D. ‑u, bez l.mn. > [polot] RZ. r.m. podn.

polot

Schwung r.m.

bez polotu

schwunglos

bez polotu

phantasielos

mówić/pisać z polotem

mit Schwung reden/schreiben

polec <‑gnie; cz. prz. ‑gnij> [polets] CZ. cz. nieprzech. f. dk. podn.

polec

fallen

polio [poljo] RZ. r.n. ndm. MED.

polio

Kinderlähmung r.ż.

polio

Polio r.n.

polder <D. ‑u, l.mn. ‑y> [polder] RZ. r.m. GEO.

polder

Polder r.m.

polder

Koog r.m.