Tłumaczenia dla hasła „potoczą“ w polsko » niemiecki słowniku

otoczak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ototʃak] RZ. r.m. GEO.

otoczak

Kiesel[stein] r.m.

potop <D. ‑u, l.mn. ‑y> [potop] RZ. r.m.

1. potop (rozlew wód):

potop

Überschwemmung r.ż.

2. potop REL.:

potop

Sintflut r.ż.

potok <D. ‑u, l.mn. ‑i> [potok] RZ. r.m.

1. potok (strumień):

potok

Bach r.m.

górski potok

Gebirgsbach r.m.

rwący potok

reißender Bach

rwący potok

Sturzbach r.m.

wyschnięty potok

ausgetrockneter Bach

2. potok zwykle l.mn. przen. (duża ilość cieczy):

potok łez

Tränenfluss r.m.

potok łez

eine Flut r.ż. von Tränen

potoki deszczu

Regenfälle r.m. l.mn.

potoki lawy

Lavaströme r.m. l.mn.

3. potok podn. (znaczna liczba, ilość):

potoki światła

Lichtfluten r.ż. l.mn.

potok wspomnień

Schwall r.m. von Erinnerungen

potok słów

Wortschwall r.m.

płynąć potokami

in Strömen fließen

4. potok INF. (sposób łączenia programów):

potok

Pipeline r.ż.

potowy [potovɨ] PRZYM.

gruczoł potowy MED.

Schweißdrüse r.ż.

potomek <D. ‑a, l.mn. ‑mkowie> [potomek] RZ. r.m.

potomek

Nachkomme r.m.

potomek

Nachfahr[e] r.m. podn.

potomny [potomnɨ] PRZYM.

1. potomny BIOL.:

potomny

Tochter-

2. potomny podn. (przyszły):

potomny pokolenia

nachkommend

potomny pokolenia

Nachfolge- podn.

potonąć [potonoɲtɕ]

potonąć f. dk. od tonąć

Zobacz też tonąć

tonąć <‑nie; cz. prz. toń> [tonoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. tonąć < f. dk. za‑>:

tonąć (iść na dno) (statek)

untergehen

tonąć (iść na dno) (statek)

[ver]sinken

uciekać jak szczury z tonącego okrętu pot.

wie die Ratten r.ż. l.mn. das sinkende Schiff verlassen przen.

2. tonąć < f. dk. u‑> <[lub za‑]>:

tonąć (topić się) (człowiek)

ertrinken

tonąć w czymś po uszy

über beide Ohren in etw stecken

tonąć w długach

bis über die Ohren in Schulden stecken

tonąć we łzach podn.

in Tränen zerfließen

tonąć we krwi podn.

in Blut baden

3. tonąć przen. (pogrążać się):

tonąć we mgle/w śniegu

im Nebel/Schnee versinken

tonąć w mroku

in der Dunkelheit versinken

4. tonąć (dawać się owładnąć):

tonąć w lekturze

in seine Lektüre vertieft sein

tonął w myślach

er hat sich in Gedanken vertieft

potopić [potopitɕ]

potopić f. dk. od topić

Zobacz też topić

I . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. przech.

1. topić (zanurzać):

topić człowieka

ertränken

topić smutki w alkoholu

seinen Kummer im Alkohol ertränken

topić w czymś pieniądze

das Geld in etw C. stecken

2. topić (rozpuszczać):

topić polewę

schmelzen lassen

topić lód, śnieg

schmelzen

II . topić <‑pi; cz. prz. top> [topitɕ] CZ. cz. zwr.

1. topić:

topić (tonąć) (człowiek)

ertrinken

2. topić:

topić (rozpuszczać się) (czekolada, masło, śnieg)

schmelzen

topić (lód)

auftauen

potówka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [potufka] RZ. r.ż. MED.

potówka

Hitzebläschen r.n.

potówka

Friesel r.m. lub r.n.

potęga <D. ‑gi, l.mn. ‑gi> [poteŋga] RZ. r.ż.

1. potęga zwykle lp (moc: natury, rozumu, woli):

potęga

Macht r.ż.

2. potęga zwykle lp (przewaga):

potęga

[Über]macht r.ż.

dojść do potęgi

mächtig [o. eine Macht] werden

3. potęga (mocarstwo):

potęga

Macht r.ż.

4. potęga MAT.:

cztery do potęgi trzeciej

vier hoch drei

podnieść liczbę do potęgi drugiej

eine Zahl in die zweite Potenz erheben

do n-tej potęgi

in die n-te Potenz

opończa <D. ‑czy, l.mn. ‑cze> [opoj̃tʃa] RZ. r.ż. HIST.

opończa

Überwurfmantel r.m.

potnica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [potɲitsa] RZ. r.ż.

1. potnica bez l.mn. MED.:

potnica

Pompholyx r.ż.

potnica

dyshidrotisches Ekzem r.n.

potnica

Dyshidrosis r.ż.

2. potnica NAUT.:

potnica

Wegerung r.ż.

potrawa <D. ‑wy, l.mn. ‑wy> [potrava] RZ. r.ż.

potrawa

Speise r.ż.

potrawa

Gericht r.n.

spis potraw

Speise[n]karte r.ż.

przyrządzić potrawę

eine Speise zubereiten