polsko » niemiecki

zadomowiony [zadomovjonɨ] PRZYM.

1. zadomowiony podn. (przyzwyczajony):

2. zadomowiony przen. (utrwalony w tradycji):

zadomawiać się <‑ia się> [zadomavjatɕ ɕe], zadomowić się [zadomovitɕ ɕe] CZ. cz. zwr. f. dk.

2. zadomawiać się (zwierzę):

I . zadołować <‑łuje> [zadowovatɕ]

zadołować f. dk. od dołować

II . zadołować <‑łuje> [zadowovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot. (umieścić w więzieniu)

Zobacz też dołować

dołować <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> [dowovatɕ] CZ. cz. przech.

1. dołować < f. dk. za‑> pot. (umieszczać coś w dole):

2. dołować pot. (o broni palnej):

3. dołować < f. dk. z‑> pot. (przygnębiać):

4. dołować ASTRON → kulminować

zadowolić [zadovolitɕ]

zadowolić f. dk. od zadowalać

Zobacz też zadowalać

I . zadowalać <‑la; f. dk. zadowolić> [zadovalatɕ] CZ. cz. przech. podn.

II . zadowalać <‑la; f. dk. zadowolić> [zadovalatɕ] CZ. cz. zwr. podn.

udomawiać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [udomavjatɕ], udomowiać [udomovjatɕ], udomowić [udomovitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski