Tłumaczenia dla hasła „miechunka“ w polsko » niemiecki słowniku

biegunka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [bjegunka] RZ. r.ż. MED.

biegunka

Durchfall r.m.

miodunka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [mjodunka] RZ. r.ż. BOT.

miodunka

Lungenkraut r.n.

mielonka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [mjelonka] RZ. r.ż. pot.

mielonka (wędlina)

Frühstücksfleisch r.n.

mielonka (puszka)

Dosenfleisch r.n.

mieszanka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [mjeʃanka] RZ. r.ż.

mieszanka

Mischung r.ż.

mieszanka

Gemisch r.n.

mieszanka

Mix r.m.

mieszanka marketingowa

Marketing-Mix r.m.

mieszanka palna [lub paliwowo-powietrzna] MOT.

Gas-Luft-Gemisch r.n.

niedokunka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [ɲedokunka] RZ. r.ż. ZOOL.

niedokunka

junger Marder r.m.

mieszkanka [mjeʃkanka] RZ. r.ż.

mieszkanka → mieszkaniec

Zobacz też mieszkaniec

mieszkaniec (-nka) <D. ‑ańca, l.mn. ‑ańcy> [mjeʃkaɲets] RZ. r.m. (r.ż.)

mieszkaniec (-nka) (domu)

Bewohner(in) r.m. (r.ż.)

mieszkaniec (-nka) (miasta, kraju)

Einwohner(in) r.m. (r.ż.)

mieszkaniec (-nka) (danej ulicy)

Anlieger(in) r.m. (r.ż.)

do użytku mieszkańców

zum Anliegergebrauch

postanowienie chroniące mieszkańców

Anliegerschutzbestimmung r.ż.

katechumenka [katexumenka] RZ. r.ż.

katechumenka → katechumen

Zobacz też katechumen

katechumen(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑i> [katexumen] RZ. r.m.(r.ż.) REL.

katechumen(ka)

Katechumene(Katechumenin) r.m. (r.ż.)

spelunka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [spelunka] RZ. r.ż. pot.

spelunka

Spelunke r.ż. pej.

piastunka [pjastunka] RZ. r.ż.

piastunka → piastun

Zobacz też piastun , piastun

piastun² <D. ‑a, l.mn. ‑y> [pjastun] RZ. r.m.

1. piastun (niedźwiadek):

piastun

junger Bär r.m.

2. piastun (wilk opiekujący się szczeniętami):

piastun

Jährling r.m.

piastun¹(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑i [lub ‑owie]> [pjastun] RZ. r.m.(r.ż.)

1. piastun HIST. (wychowawca):

piastun(ka)

in der frühen Piastenzeit ein hoher Beamter, der mit der Erziehung der Königssöhne betraut war

piastun godności

Amtsträger r.m.

piastun godności

Würdeträger r.m.

2. piastun przest (mężczyzna opiekujący się dziećmi):

piastun(ka)

Ziehvater r.m.

miech <D. ‑a, l.mn. ‑y> [mjex] RZ. r.m.

1. miech TECHNOL.:

miech

Blasebalg r.m.

sapać jak miech kowalski

sehr laut atmen

2. miech FOTO:

miech

Balgen r.m.

mieczyk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [mjetʃɨk] RZ. r.m.

1. mieczyk zdr. od miecz

mieczyk

kleines Schwert r.n.

2. mieczyk BOT.:

mieczyk

Gladiole r.ż.

3. mieczyk ZOOL.:

mieczyk

Schwertfisch r.m.

Zobacz też miecz

miecz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [mjetʃ] RZ. r.m.

1. miecz (broń):

miecz

Schwert r.n.

miecz rycerski

Ritterschwert r.n.

coś wisi na ostrzu miecza

etw steht auf Messers Schneide przen.

coś wisi nad kimś jak miecz Damoklesa

etw hängt [o. schwebt] über jdm wie Damoklesschwert r.n.

kto mieczem wojuje, [ten] od miecza ginie przysł.

wer das Schwert nimmt, der soll durch’s Schwert umkommen

2. miecz (belka):

miecz

Schwertbalken r.m.

miecz

Kopfband r.n.

miecz

Wickelband r.n.

miecz

Bug r.m.

3. miecz NAUT.:

miecz

Schwert r.n.

4. miecz (linia męska):

krewny(-a) po mieczu przest

Verwandte(r) mf väterlicherseits