Tłumaczenia dla hasła „strapfen“ w polsko » niemiecki słowniku

strapienie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [strapjeɲe] RZ. r.n.

strapienie

Kummer r.m.

strapienie

Gram r.m.

strapiony¹ [strapjonɨ] PRZYM.

strapiony mina

betrübt

strapiony mina

trübselig

strapiony człowiek

betrübt

strapiony człowiek

kummervoll

stracenie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [stratseɲe] RZ. r.n.

1. stracenie bez l.mn. (utrata):

stracenie

Verlust r.m.

nie mieć nic do stracenia

nichts zu verlieren haben

nie mieć chwili do stracenia

keine Zeit zu verlieren haben

2. stracenie (egzekucja):

stracenie

Hinrichtung r.ż.

miejsce stracenia

Richtstätte r.ż.

miejsce stracenia

Richtplatz r.m.

miejsce stracenia

Richtstatt r.ż. przest

stracony [stratsonɨ] PRZYM.

1. stracony (przegrany):

stracony

verloren

stracona szansa

verpasste Gelegenheit r.ż. [o. Chance r.ż. ]

2. stracony (skazany na porażkę):

stracony

verloren

[jeszcze] nic straconego

es ist [noch] nicht alles zu spät

stać na straconej pozycji

in einer hoffnungslosen Situation sein

straszak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [straʃak] RZ. r.m.

1. straszak (imitacja rewolweru):

straszak

Schreckschusspistole r.ż.

2. straszak (osoba, przedmiot):

straszak

Schreckgespenst r.n.

coś jest straszakiem na kogoś

etw B. gegen jdn in der Hand haben

coś jest straszakiem na kogoś

etw M. ist ein Schreckbild für jdn

straszno [straʃno] PRZYSŁ.

straszno

zum Fürchten

w pokoju zrobiło się straszno

im Zimmer war es zum Fürchten

zwroty:

straszno komuś, straszno gdzieś

jd hat Angst, irgendwo ist es fürchterlich

straszny [straʃnɨ] PRZYM.

1. straszny (przerażający):

straszny czyn, zbrodnia, sen

schrecklich

2. straszny (zły, okropny):

straszny choroba, pogoda, sytuacja

furchtbar

3. straszny pot. (bardzo duży):

straszny mróz, upał

furchtbar

straszny mróz, upał

schrecklich pot.

straszny pieniądze

unheimlich pot.

I . straszyć <‑szy> [straʃɨtɕ] CZ. cz. przech.

straszyć kogoś czymś

jdn mit etw C. erschrecken

II . straszyć <‑szy> [straʃɨtɕ] CZ. bezosob.

w tym domu straszy

in diesem Haus spukt es

III . straszyć <‑szy> [straʃɨtɕ] CZ. cz. zwr.

straszyć

sich B. [o. einander] erschrecken

strażnik (-iczka) <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [straʒɲik] RZ. r.m. (r.ż.)

1. strażnik (w instytucji):

strażnik (-iczka)

Wachmann(-frau) r.m. (r.ż.)

strażnik (-iczka)

Wächter(in) r.m. (r.ż.)

2. strażnik (więzienny):

strażnik (-iczka)

Gefangenenaufseher(in) r.m. (r.ż.)

3. strażnik (graniczny):

strażnik (-iczka)

Grenzbeamte(Grenzbeamin) r.m. (r.ż.)

strączek <D. ‑czka, l.mn. ‑czki> [strontʃek] RZ. r.m. BOT.

strączek (mały strąk)

[kleine] Schote r.ż.

straceniec <D. ‑aceńca, l.mn. ‑aceńcy> [stratseɲets] RZ. r.m.

straceniec

Todesmutige(r) mf

straceniec

Desperado r.m.