Tłumaczenia dla hasła „verleihage“ w niemiecko » polski słowniku

verle̱i̱hen* CZ. cz. przech. irr

1. verleihen:

verleihen (borgen, leihen)

pożyczać [f. dk. pożyczyć]

verleihen (gegen Entgelt)

wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

etw an jdn verleihen

coś komuś wypożyczać [f. dk. wypożyczyć]

ich habe das Buch an Susanne verliehen

pożyczyłam książkę Zuzannie

2. verleihen (zuerkennen):

verleihen Orden, Titel

nadawać [f. dk. nadać]

verleihen Preis

przyznawać [f. dk. przyznać]

der Hauptpreis wurde an sie verliehen

przyznano jej główną nagrodę

3. verleihen podn. (geben, verschaffen):

jdm Kraft verleihen

dać komuś siłę

die Wut verlieh ihm neue Kräfte

złość r.ż. dodaje mu sił

etw C. Nachdruck verleihen

kłaść na coś nacisk

er verlieh seiner Empörung Ausdruck

dał wyraz swojemu oburzeniu

Verle̱i̱her(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Verleiher(in)

pracownik(-ica) r.m.(r.ż.) wypożyczalni

Verle̱i̱hung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Verleihung bez l.mn.:

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

użyczenie r.n.

Verleihung (das Verleihen: von Geld, Buch)

pożyczenie r.n.

Verleihung (gegen Gebühr)

wypożyczenie r.n.

2. Verleihung (Zuerkennung):

Verleihung

nadanie r.n.

Verleihung

przyznanie r.n.

3. Verleihung (Akt):

Verleihung

akt r.m. nadania

verle̱i̱den* CZ. cz. przech.

1. verleiden (vergällen):

jdm etw verleiden

obrzydzać [f. dk. obrzydzić] komuś coś

2. verleiden CH, poł. niem. (zuwider werden):

ihr ist die Freude am Tanzen verleidet

straciła przyjemność w tańczeniu

verle̱i̱ten* CZ. cz. przech.

verleiten

skłaniać [f. dk. skłonić]

verleiten

nakłaniać [f. dk. nakłonić]

jdn zum Glücksspiel verleiten

nakłaniać [f. dk. nakłonić] kogoś do gry hazardowej

das schöne Wetter hat uns zu einem Picknick verleitet fig

piękna pogoda r.ż. skusiła nas na piknik

I . verle̱gen¹ PRZYM. PRZYM.

verlegen (beschämt) Mensch

zmieszany

verlegen (unsicher) Person, Blick, Lächeln

zakłopotany

verlegen (verklemmt) Schweigen

kłopotliwy

(schüchtern) verlegen werden

zmieszać się

zwroty:

er ist stets um Geld verlegen

on wiecznie nie ma pieniędzy

die ist nie um eine Ausrede verlegen

ona zawsze ma jakąś wymówkę

II . verle̱gen¹ PRZYM. PRZYSŁ.

verlegen dastehen, sagen, sehen:

verlegen

z zakłopotaniem [lub zażenowaniem]

verlegen zu Boden sehen

spoglądać z zakłopotaniem w podłogę