niderlandzko » niemiecki

be·scha·men <beschaamde, h. beschaamd> [bəsxamə(n)] CZ. cz. przech.

1. beschamen (tot schaamte brengen):

2. beschamen (teleurstellen):

be·scha·ving <beschaving|en> [bəsxavɪŋ] RZ. r.ż.

1. beschaving (toestand van beschaafdheid):

Kultur r.ż.
Zivilisation r.ż.

2. beschaving (het beschaafd zijn):

Kultur kein l.mn.
Bildung r.ż.
Anstand r.m.

be·scha·di·ging <beschadiging|en> [bəsxadəɣɪŋ] RZ. r.ż.

2. beschadiging (het beschadigen):

be·schaamd <beschaamde, beschaamder, beschaamdst> [bəsxamt] PRZYM.

1. beschaamd (vervuld van schaamte):

be·schaafd1 [bəsxaft] RZ. r.n. geen l.mn.

be·schuit <beschuit|en> [bəsxœyt] RZ. r.ż.

be·scher·men <beschermde, h. beschermd> [bəsxɛrmə(n)] CZ. cz. przech.

2. beschermen (bevorderen):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski