niderlandzko » niemiecki

be·schei·den <bescheiden, bescheidener, bescheidenst> [bəsxɛidə(n)] PRZYM.

1. bescheiden (niet aanmatigend):

ge·schei·den [ɣəsxɛidə(n)] PRZYM.

2. gescheiden (niet meer gehuwd):

be·scheid [bəsxɛit] RZ. r.n. geen l.mn.

1. bescheid (geschreven stuk):

Akte r.ż.
Dokument r.n.
Unterlagen l.mn.

2. bescheid (antwoord):

Antwort r.ż.
Bescheid r.m.

be·scher·mer <beschermer|s> [bəsxɛrmər] RZ. r.m.

1. beschermer (behoeder):

2. beschermer (begunstiger):

Gönner r.m.
Förderer r.m.

be·scher·men <beschermde, h. beschermd> [bəsxɛrmə(n)] CZ. cz. przech.

2. beschermen (bevorderen):

be·scherm·heer <bescherm|heren> [bəsxɛrmher] RZ. r.m.

1. beschermheer (beschermer):

Gönner r.m.
Förderer r.m.

2. beschermheer (eretitel):

Schirmherr r.m.

be·scherm·ster RZ. r.ż.

beschermster forma żeńska od beschermer

Zobacz też beschermer

be·scher·mer <beschermer|s> [bəsxɛrmər] RZ. r.m.

1. beschermer (behoeder):

2. beschermer (begunstiger):

Gönner r.m.
Förderer r.m.

on·be·schei·den [ɔmbəsxɛidə(n)] PRZYM.

be·schij·nen <bescheen, h. beschenen> [bəsxɛinə(n)] CZ. cz. przech.

be·schoei·en <beschoeide, h. beschoeid> [bəsxujə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski