Tłumaczenia dla hasła „bevorrechtigte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

be·voor·rech·ten <bevoorrechtte, h. bevoorrecht> [bəvorɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

bevoorrechten

mit Vorrechten versehen

bevoorrechten

privilegieren

een bevoorrechte positie innemen

eine privilegierte [o. bevorzugte] Stellung einnehmen

de bevoorrechte schuldeiser jur.

der Vorzugsgläubiger

be·voch·ti·gen <bevochtigde, h. bevochtigd> [bəvɔxtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

bevochtigen

befeuchten

bevochtigen

anfeuchten

bevochtigen (lichtjes)

benetzen form.

zijn lippen bevochtigen

sich C. die Lippen befeuchten

ge·rech·tigd [ɣərɛxtəxt] PRZYM.

gerechtigd

berechtigt

gerechtigd

befugt

gerechtigd tot deelname

teilnahmeberechtigt

be·vruch·ting <bevruchting|en> [bəvrʏxtɪŋ] RZ. r.ż.

bevruchting

Befruchtung r.ż.

bevruchting (dieren)

Besamung r.ż.

be·vor·de·raar·ster RZ. r.ż.

bevorderaarster forma żeńska od bevorderaar

Zobacz też bevorderaar

be·vor·de·raar <bevorderaar|s> [bəvɔrdərar] RZ. r.m.

bevorderaar

Förderer r.m.

be·vor·de·ring <bevordering|en> [bəvɔrdərɪŋ] RZ. r.ż.

1. bevordering:

bevordering (het vooruithelpen)

Förderung r.ż.

bevordering (stimulering)

Anregung r.ż.

2. bevordering:

bevordering (verhoging in rang)

Beförderung r.ż.

bevordering (leerling)

Versetzung r.ż.

be·vor·der·lijk <bevorderlijke, bevorderlijker, meest bevorderlijk> [bəvɔrdərlək] PRZYM.

bevorderlijk

förderlich +C.

bevorderlijk

zuträglich form. +C.

bevorderlijk voor de goede zeden

den guten Sitten förderlich

be·voeg·de <bevoegde|n> RZ. r.m. en r.ż.

bevoegde (die erover gaat)

zuständige Person r.ż.

bevoegde (gemachtigde)

Befugte(r) r.ż. (r.m.)

bevoegde (aan de bekwaamheidseisen voldoend)

qualifizierte [o. kompetente] Person r.ż.

voor·recht <voorrecht|en> [vorɛxt] RZ. r.n. (privilege)

voorrecht

Vorrecht r.n.

voorrecht

Privileg r.n. form.

de voorrechten van de adel

die Privilegien des Adels

het is mij een voorrecht

es ist mir eine große Ehre

be·vech·ten <bevocht, h. bevochten> [bəvɛxtə(n)] CZ. cz. przech.

1. bevechten (vechtend verkrijgen):

bevechten

erkämpfen

bevechten

erringen

2. bevechten (vechten tegen):

bevechten

bekämpfen

kies·ge·rech·tigd [kisxərɛxtəxt] PRZYM.

kiesgerechtigd

stimmberechtigt

kiesgerechtigd

wahlberechtigt