niderlandzko » niemiecki

fes·ton·ne·ren <festonneerde, h. gefestonneerd> [fɛstɔnerə(n)] CZ. cz. przech.

vast·ges·pen <gespte vast, h. vastgegespt> [vɑstxɛspə(n)] CZ. cz. przech.

uit·ge·slo·ten [œytxəslotə(n)] PRZYM.

ge·sto·ten CZ.

gestoten volt. deelw. van stoten¹, stoten², stoten³

Zobacz też stoten , stoten , stoten

sto·ten3 <stootte/stiet zich, h. zich gestoten> [stotə(n)] CZ. wk ww zich stoten

sto·ten2 <stootte/stiet, h. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. przech.

1. stoten (duwen):

2. stoten (door botsen bezeren):

3. stoten (stampen):

sto·ten1 <stootte/stiet, h./i. gestoten> [stotə(n)] CZ. cz. nieprzech.

last·geef·ster RZ. r.ż.

lastgeefster forma żeńska od lastgever

Zobacz też lastgever

last·ge·ver <lastgever|s> [lɑstxevər] RZ. r.m.

1. lastgever (opdrachtgever):

Kommittent r.m.

2. lastgever jur.:

Mandant r.m.

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski