Tłumaczenia dla hasła „gelenkte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·denk·te·ken <gedenkteken|s, gedenkteken|en> [ɣədɛŋktekə(n)] RZ. r.n.

gedenkteken

Denkmal r.n.

gedenkteken

Monument r.n.

gedenkteken (ter ere van iem)

Ehrenmal r.n.

gedenkteken (als waarschuwing)

Mahnmal r.n.

ge·leer·de <geleerde|n> [ɣəlerdə] RZ. r.m. en r.ż.

geleerde

Gelehrte(r) r.ż. (r.m.)

ge·leu·ter [ɣəløtər] RZ. r.n. geen l.mn.

geleuter

Geschwätz r.n. pej.

geleuter

Gefasel r.n. pej.

ge·le·de·ren RZ.

gelederen l.mn. → gelid

Zobacz też gelid

ge·lid <gelederen> [ɣəlɪt] RZ. r.n.

1. gelid gesch.:

gelid

Glied r.n.

gelid

Reihe r.ż.

in het gelid staan/aantreden

in Reih und Glied stehen/antreten

de gelederen sluiten

die Reihen schließen

uit het gelid lopen przen.

aus der Reihe tanzen pot.

in het voorste gelid lopen przen.

vorangehen

2. gelid (groep) l.mn.:

gelid

Reihen l.mn.

in het tweede gelid komen

an zweiter Stelle kommen

de gelederen van de liberalen

die Reihen der Liberalen

3. gelid (gewricht):

gelid

Gelenk r.n.

zijn arm raakte uit het gelid

er renkte sich seinen Arm aus

4. gelid (bot tussen twee gewrichten):

gelid

Glied r.n.

ge·let·terd <geletterde, geletterder, geletterdst> [ɣəlɛtərt] PRZYM.

geletterd

gelehrt

geletterd

studiert

geletterd

(hoch)gebildet

ge·le·ding <geleding|en> [ɣəledɪŋ] RZ. r.ż.

1. geleding (het beweegbaar onderling verbonden zijn):

geleding

Gliederbau r.m.

2. geleding (plaats van beweegbare verbinding):

geleding

Gelenk r.n.

3. geleding (elk deel van een geheel):

geleding

Glied r.n.

4. geleding (groep personeelsleden):

geleding

Gliederung r.ż.

geleding

Kategorie r.ż.

de maatschappelijke geledingen van een volk

die gesellschaftlichen Schichten eines Volkes

5. geleding biol. (segment, lid):

geleding

Glied r.n.

geleding

Segment r.n.

6. geleding plantk. (knoop):

geleding

Gelenk r.n.

ge·lei·den² <geleidde, h. geleid> [ɣəlɛidə(n)] CZ. cz. nieprzech. nat.

geleiden

leiten

koper geleidt goed

Kupfer leitet gut

ge·lei·der <geleider|s> [ɣəlɛidər] RZ. r.m.

1. geleider (gids):

geleider

Führer r.m.

geleider

Begleiter r.m.

2. geleider nat.:

geleider

Leiter r.m.

ge·let·ter·de <geletterde|n> [ɣəlɛtərdə] RZ. r.m. en r.ż.

geletterde

Gebildete(r) r.ż. (r.m.)

geletterde

Hochgebildete(r) r.ż. (r.m.)