Tłumaczenia dla hasła „schleifbank“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

(Przełącz na niderlandzko » niemiecki)

ˈschlei·fen¹ [ˈʃl͜aifn̩] CZ. cz. nieprzech. (reiben, gleiten)

schleifen

slepen

schleifen

sloffen

die Kupplung schleifen lassen

de koppeling laten slippen

ˈschlei·men [ˈʃl͜aimən] CZ. cz. nieprzech.

1. schleimen ANAT.:

schleimen

slijmen

schleimen

fluimen

2. schleimen pot. pej. (schmeicheln):

schleimen

slijmen

schleimen

flikflooien

ˈschlei·chen¹ <schlich, geschlichen> [ˈʃl͜aiçn̩] CZ. cz. nieprzech.

1. schleichen (leise gehen):

schleichen

sluipen

2. schleichen (mit Mühe gehen):

schleichen

kruipen

schleichen

schuifelen

zur Arbeit schleichen pot.

naar zijn werk gaan [o. sukkelen]

ˈschlei·chend [ˈʃl͜aiçn̩t] PRZYM.

schleichend

sluipend

schleichend

kruipend

schleichend

geniepig

eine schleichende Krankheit

een slepende [o. slopende] ziekte

ˈSchlacht·bank <Schlachtbänke> RZ. r.ż.

Schlachtbank

slachtbank ook fig.

ˈschlei·er·haft [-haft] PRZYM.

schleierhaft

raadselachtig

ˈSchleif·kon·takt RZ. r.m. TECHNOL.

Schleifkontakt

sleepcontact

ˈSchlei·fe <Schleife, Schleifen> [ˈʃl͜aifə] RZ. r.ż.

1. Schleife MODA:

Schleife

strik(je)

Schleife

lint r.n.

Schleife

vlinderdasje r.n.

2. Schleife ASTRON.:

Schleife

lus

Schleife

(wijde) bocht [o. kronkel]

ˈschlei·mig [ˈʃl͜aimɪç] PRZYM.

1. schleimig (glitschig):

schleimig

slijmerig

schleimig

slijmig

2. schleimig pej. (unterwürfig):

schleimig

slijmerig

schleimig

kruiperig

ˈSchleim·haut RZ. r.ż.

Schleimhaut

slijmvlies r.n.