niemiecko » niderlandzki

ˈschnal·len1 [ˈʃnalən] CZ. cz. nieprzech. poł. niem.

ˈSchnul·ler <Schnullers, Schnuller> [ˈ-lɐ] RZ. r.m.

ˈschnup·fen1 [ˈʃnʊ͜pfn̩] CZ. cz. przech.

ˈschnur·ren [ˈʃnʊrən] CZ. cz. nieprzech.

2. schnurren (Katze):

3. schnurren reg. (schnorren):

jetzt schnurrt die Arbeit pot. przen.

ˈSchnul·ze <Schnulze, Schnulzen> [ˈʃnʊl͜tsə] RZ. r.ż. pot. pej.

ˈschnul·zig [ˈʃnʊl͜tsɪç] PRZYM. pot. pej.

ˈschnü·ren2 [ˈʃnyːrən] CZ. cz. zwr.

2. schnüren:

ˈschnup·pe [ˈʃnʊpə] PRZYM.

ˈSchnup·fen <Schnupfens, Schnupfen> [ˈʃnʊ͜pfn̩] RZ. r.m. meist l.poj.

ˈschnur·los PRZYM.

ˈschnup·pern1 [ˈʃnʊpɐn] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski