niemiecko » polski

pịnnen CZ. cz. przech. pot.

pịnk [pɪŋk] PRZYM.

pịnkeln [ˈpɪŋkəln] CZ. cz. nieprzech. pot.

pịnseln CZ. cz. nieprzech., cz. przech.

2. pinseln pot. (schreiben):

smarować [f. dk. na‑ ]pot.

3. pinseln MED. (Rachen, Zahnfleisch):

pędzlować [f. dk. wy‑]

Spinẹtt <‑[e]s, ‑e> [ʃpi​ˈnɛt] RZ. r.n. MUS

Pịnsel <‑s, ‑> [ˈpɪnzəl] RZ. r.m.

1. Pinsel (des Malers):

pędzel r.m.

2. Pinsel pej. pot. (Dummkopf):

głupek r.m. pej. pot.

Pịnkel <‑s, ‑[s]> [ˈpɪŋkəl] RZ. r.m. pej. pot.

snob r.m. pej.

Lupi̱ne <‑, ‑n> [lu​ˈpiːnə] RZ. r.ż. BOT.

łubin r.m.

pịngelig [ˈpɪŋəlɪç] PRZYM. pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski