Tłumaczenia dla hasła „vrcholnej“ w niemiecko » polski słowniku

verschọllen [fɛɐ̯​ˈʃɔlən] PRZYM.

verschollen Person, Schiff, Akte:

verschollen

zaginiony

erschọllen [ɛɐ̯​ˈʃɔlən] CZ. cz. nieprzech.

erschollen pp von erschallen

Zobacz też erschallen

erschạllen <erschallt, erscholl [o. erschallte], erschollen [o. selten: erschallt]> CZ. cz. nieprzech. +sein podn. (Gelächter, Stimme)

erschallen

rozbrzmiewać [f. dk. rozbrzmieć]

Wachọlder <‑s, ‑> [va​ˈxɔldɐ] RZ. r.m.

1. Wacholder BOT. (Busch):

Wacholder

jałowiec r.m.

2. Wacholder pot. (Wacholderschnaps):

Wacholder

jałowcówka r.ż.

E̱rdscholle <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Erdscholle → Erdklumpen

Zobacz też Erdklumpen

E̱rdklumpen <‑s, ‑> RZ. r.m.

Erdklumpen

bryła r.ż. [lub grudka r.ż. ] ziemi

geschọlten [gə​ˈʃɔltən] CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

gescholten pp von schelten

Zobacz też schelten

I . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. przech. podn.

1. schelten (ausschimpfen):

jdn [wegen etw] schelten

łajać [f. dk. z‑] kogoś [z powodu czegoś] alt

2. schelten (bezeichnen):

schelten

zwymyślać pot.

jdn einen Faulpelz schelten

wymyślać [f. dk. na‑] komuś od leni pot.

sie schalt ihn einen Narren

[ona] nawymyślała mu od błaznów [lub głupców] pot.

II . schẹlten <schilt, schalt, gescholten> [ˈʃɛltən] CZ. cz. nieprzech. podn.

mit jdm schelten

dawać [f. dk. dać] komuś [ostrą] reprymendę podn.

mit jdm schelten

besztać [f. dk. z‑ ][lub rugać] kogoś pot.

Verschọllene(r) <‑n, ‑n; ‑n, ‑n> RZ. mf dekl wie przym.

Verschollene

zaginiony(-a) r.m. (r.ż.)