Tłumaczenia dla hasła „übergab“ w polsko » niemiecki słowniku

ubecja <D. ‑ji, bez l.mn. > [ubetsja] RZ. r.ż. pej. pot. HIST.

ubecja

das polnische Amt für Staatssicherheit

I . ubiec [ubjets] f. dk., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] f. dk., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> CZ. cz. przech. (wyprzedzać)

ubiec kogoś

jdm zuvorkommen

starałem się o tę posadę, ale on ubiegł mnie

ich bemühte mich um diesen Posten, aber er kam mir zuvor

II . ubiec [ubjets] f. dk., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] f. dk., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> CZ. cz. nieprzech. podn.

ubiec (mijać) (czas, lata)

vergehen

ubiec (mijać) (czas, lata)

verstreichen podn.

III . ubiec [ubjets] f. dk., ubiegnąć [ubjegnoɲtɕ] f. dk., ubiegać [ubjegatɕ] <‑ga> CZ. cz. zwr. tylko ndk.

1. ubiec (starać się):

ubiegać się o coś

sich B. um etw bewerben [o. bemühen]

ubiegać się o czyjeś względy

sich B. um jds Wohlwollen bemühen

2. ubiec (kandydować):

ubiegać się o prezydenturę

sich B. um das Amt des Präsidenten bewerben

ubłagać [ubwagatɕ] f. dk., ubłagiwać [ubwagivatɕ] <‑guje; cz. prz. ‑guj> CZ. cz. przech. podn.

1. ubłagać (uprosić):

ubłagać kogoś, aby coś zrobił

jdn anflehen, etw zu tun

ubłagać alkoholika, by przestał pić

den Alkoholiker anflehen, dass er zu trinken aufhören möge

2. ubłagać (udobruchać):

ubłagać

besänftigen

ubłagać

beschwichtigen

I . ubierać <‑ra; f. dk. ubrać> [ubjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; f. dk. ubrać> [ubjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich B. anziehen

2. ubierać zwykle cz. ndk. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich B. geschmackvoll [o. schick] kleiden

ubrać [ubratɕ]

ubrać f. dk. od ubierać

Zobacz też ubierać

I . ubierać <‑ra; f. dk. ubrać> [ubjeratɕ] CZ. cz. przech.

1. ubierać (zakładać ubranie):

ubierać osobę

anziehen

ubierać osobę

kleiden

2. ubierać (zdobić):

ubierać choinkę

schmücken

ubierać ciasto

verzieren

II . ubierać <‑ra; f. dk. ubrać> [ubjeratɕ] CZ. cz. zwr.

1. ubierać (wkładać ubranie):

ubierać

sich B. anziehen

2. ubierać zwykle cz. ndk. (mieć styl):

elegancko się ubierać

sich B. geschmackvoll [o. schick] kleiden