Tłumaczenia dla hasła „Brutkammer“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

brutalny [brutalnɨ] PRZYM.

brutalny człowiek

gewalttätig

brutalny człowiek

roh

brutalny napaść

brutal

brutalny słowa, zachowanie

roh

brutalny słowa, zachowanie

grob

potraktować kogoś w brutalny sposób

jdn grob behandeln

potraktować kogoś w brutalny sposób

mit jdm brutal umgehen

brutalizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [brutalism] RZ. r.m. podn.

brutalizm

Brutalität r.ż.

brutalnie [brutalɲe] PRZYSŁ.

brutalnie

brutal

brutalnie

roh

brutal <D. ‑a, l.mn. ‑e, D. l.mn. ‑i [lub ‑ów]> [brutal] RZ. r.m. pot.

brutal

Brutalo r.m. pej. pot.

brutal

Brutalinski r.m. pej. lub żart. pot.

I . brukać <‑ka; cz. prz. ‑aj; f. dk. z‑> [brukatɕ] CZ. cz. przech.

1. brukać przest, podn. (brudzić):

brukać

beschmutzen

brukać

schmutzig machen

brukać obrus

die Tischdecke schmutzig machen

2. brukać przen.:

brukać

in den Schmutz ziehen

brukać

beschmutzen przen.

brukać

besudeln przen., pej.

brukać dobre imię

den guten Ruf in den Schmutz ziehen

brukać godność kobiety

die Würde der Frau beschmutzen [o. besudeln pej. ] przen.

II . brukać <‑ka; cz. prz. ‑aj; f. dk. z‑> [brukatɕ] CZ. cz. zwr.

1. brukać przest, podn. (brudzić się):

brukać

sich schmutzig machen

brukać się w szlamie

sich im Schlamm schmutzig machen

2. brukać przen. (zniesławiać samego siebie):

brukać

sich B. diskreditieren [o. in Verruf bringen]

brukać się kłamstwem

sich durch Lügen in Verruf bringen [o. diskreditieren]

brukarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [brukaʃ] RZ. r.m.

brukarz

[Straßen]pflasterer(in) r.m. (r.ż.)

brukiew <D. ‑kwi, l.mn. ‑kwie> [brukjef] RZ. r.ż.

brukiew BOT., GASTR.

Kohlrübe r.ż.