Tłumaczenia dla hasła „Lautinstrumentierung“ w polsko » niemiecki słowniku

instrumentarium <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [iw̃strumentarjum] RZ. r.n. ndm. w l.p. t. MUZ.

instrumentarium

Instrumentarium r.n.

instrumentacyjny [iw̃strumentatsɨjnɨ] PRZYM.

instrumentacyjny styl, technika:

instrumentacyjny

Instrumentierungs-

instrumentalny [iw̃strumentalnɨ] PRZYM.

instrumentalny muzyka, zespół, traktowanie

instrumental

instrumentalny analiza, obserwacja

instrumentell

instrumentalny reakcja

antrainiert

instrumentariusz(ka) <D. ‑a, l.mn. ‑e> [iw̃strumentarjuʃ] RZ. r.m.(r.ż.)

instrumentariusz(ka) MED.

Operationsassistent(in) r.m. (r.ż.)

instrumentariusz(ka) (pielęgniarka)

Operationsschwester r.ż.

multiinstrumentalista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [multiiw̃strumentalista] RZ. r.m. (r.ż.)

multiinstrumentalista (-tka)

Multiinstrumentalist(in) r.m. (r.ż.)

instrument <D. ‑u, l.mn. ‑y> [iw̃strument] RZ. r.m.

1. instrument (przyrząd):

instrument muzyczny

Musikinstrument r.n.

instrumenty chirurgiczne

chirurgische Instrumente ntpl

instrumenty pomiarowe

Messinstrumente ntpl

2. instrument przen. (środek służący realizacji celu):

instrument

Instrument r.n. podn.

instrument

Mittel r.n.

instrumentalista <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [iw̃strumentalista] RZ. r.m. odm. jak f w lp

instrumentalista

Instrumentalist(in) r.m. (r.ż.)

instrumentalizm <D. ‑u, loc ‑zmie, bez l.mn. > [iw̃strumentalism] RZ. r.m. FIL.

instrumentalizm

Instrumentalismus r.m.

instrumentacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [iw̃strumentatsja] RZ. r.ż.

instrumentacja

Instrumentierung r.ż.

instrumentalis [iw̃strumentalis] RZ. r.m. ndm. JĘZ.

instrumentalis

Instrumental[is] r.m.

instrumentalnie [iw̃strumentalɲe] PRZYSŁ.

instrumentalnie traktować:

instrumentalnie

instrumental podn.

instrumentologia <D. ‑ii, bez l.mn. > [iw̃strumentologja] RZ. r.ż. MUZ.

instrumentologia

Musikinstrumentenkunde r.ż.

instrumentologia

Organologie r.ż.

studiować instrumentologię

Organologie studieren

instrumentować <‑tuje> [iw̃strumentovatɕ] CZ. cz. przech.

instrumentować

instrumentieren

zinstrumentować [ziw̃strumentovatɕ]

zinstrumentować f. dk. od instrumentować

Zobacz też instrumentować

instrumentować <‑tuje> [iw̃strumentovatɕ] CZ. cz. przech.

instrumentować

instrumentieren