Tłumaczenia dla hasła „Oogonium“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

dominium <l.mn. ‑nia, D. l.mn. ‑niów> [domiɲum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. dominium POLIT.:

dominium

Dominion r.n.

2. dominium HIST.:

dominium

Dominium r.n.

ogonić [ogoɲitɕ]

ogonić f. dk. od oganiać

Zobacz też oganiać

I . oganiać <‑ia; f. dk. ogonić> [ogaɲatɕ] CZ. cz. przech.

oganiać

verscheuchen

oganiać

verjagen

II . oganiać <‑ia; f. dk. ogonić> [ogaɲatɕ] CZ. cz. zwr.

oganiać się od kogoś/czegoś

jdn/etw vertreiben [o. verjagen]

oganiać się od kogoś/czegoś

jdn/etw zu vertreiben [o. verjagen] versuchen

monogonia <D. ‑ii, bez l.mn. > [monogoɲa] RZ. r.ż. BIOL.

monogonia

Monogonie r.ż.

podogonie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [podogoɲe] RZ. r.n.

1. podogonie:

podogonie ZOOL., TECHNOL.

Körperteil eines Tieres, meistens eines Zuchttieres, der sich unter dem Schwanz befindet

2. podogonie (część uprzęży):

podogonie

Schwanzriemen r.m.

kondominium <l.mn. ‑nia, D. l.mn. ‑niów> [kondomiɲum] RZ. r.n. ndm. w l.p. PR.

kondominium

Kondominium r.n.

geranium [geraɲum] RZ. r.n. ndm. BOT.

geranium

Geranie r.ż.

milenium <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [mileɲum] RZ. r.n. ndm. w l.p. podn.

milenium

Millennium r.n.

spodnium <D. ‑u, l.mn. ‑y> [spodɲum] RZ. r.m. (rodzaj kostiumu damskiego)

spodnium

eine Art Frauenkostüm

na spotkanie przyszła ubrana w spodnium

zum Treffen kam sie in einem Kostüm

proscenium <l.mn. ‑ia, D. l.mn. ‑iów> [prostseɲum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

proscenium TEATR, HIST.

Proszenium r.n.

teogonia <D. ‑ii, bez l.mn. > [teogoɲa] RZ. r.ż. REL.

teogonia

Theogonie r.ż.

kosmogonia <D. ‑ii, bez l.mn. > [kosmogoɲa] RZ. r.ż.

1. kosmogonia ASTRON:

kosmogonia

Kosmogonie r.ż.

kosmogonia Wenus

Entstehung r.ż. der Venus

2. kosmogonia:

kosmogonia FIL., REL.

Kosmogonie r.ż.

kosmogonia biblijna

biblische Kosmogonie

konidium <l.mn. ‑dia, D. l.mn. ‑diów> [koɲidjum] RZ. r.n. ndm. w l.p. zwykle l.mn. BIOL.

konidium

Konidie r.ż.

podgonić [podgoɲitɕ]

podgonić f. dk. od podganiać

Zobacz też podganiać

podganiać <‑ia; f. dk. podgonić> [podgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

1. podganiać (popracować nad czymś):

podganiać

nachholen

podganiać naukę

den Stoff nachholen

2. podganiać (zmusić do szybszego wykonania czegoś):

podganiać

antreiben

podganiać osła do biegu

einen Esel zum Laufen antreiben

rozgonić [rozgoɲitɕ]

rozgonić f. dk. od rozganiać

Zobacz też rozganiać

rozganiać <‑ia; f. dk. rozgonić [lub rozegnać]> [rozgaɲatɕ] CZ. cz. przech.

rozganiać manifestantów

auseinander treiben [o. jagen]

rozganiać chmury

vertreiben