Tłumaczenia dla hasła „bezprawność“ w polsko » niemiecki słowniku

bezprawność <D. ‑ści, bez l.mn. > [bespravnoɕtɕ] RZ. r.ż. podn. t. PR.

bezprawność

Gesetzwidrigkeit r.ż.

bezprawność

Rechtswidrigkeit r.ż.

bezprawność

Ungesetzlichkeit r.ż.

bezprawność

Widerrechtlichkeit r.ż.

bezprawność naruszenia [lub ingerencji]

Rechtswidrigkeit eines Eingriffs

Przykładowe zdania ze słowem bezprawność

bezprawność naruszenia [lub ingerencji]

Rechtswidrigkeit eines Eingriffs

Przykłady jednojęzyczne (niezredagowane i niesprawdzone przez PONS)

polski

Pozostałymi są: bezprawność, wina i społeczna szkodliwość (w wypadku przestępstwa – większa, niż znikoma; w odniesieniu do wykroczenia nie ma takiego wymogu).

pl.wikipedia.org

Dlatego zdarza się, że w swoich sądach stosują naturalizację, proces myślowy, który określa panujące w społeczeństwie prawa oraz reakcje polityczne, np. uzasadnienie bezprawności małżeństw jednopłciowych.

pl.wikipedia.org

Należy mieć jednak na uwadze, że istnieje różnica pomiędzy okolicznością wyłączającą bezprawność a okolicznością wyłączającą karalność.

pl.wikipedia.org

Natomiast jeżeli dobro poświęcane ma wartość równą lub nie przedstawia wartości oczywiście wyższej, jest okolicznością wyłączającą winę, nie bezprawność (jak jest w przypadku kontratypu).

pl.wikipedia.org

Ktokolwiek zaprzecza temu stanowi musi udowodnić bezprawność twierdzenia.

pl.wikipedia.org

Zbliżenie polityczne jest negowane przez prorosyjskie władze mołdawskie, które podważają legitymację ruchu, podkreślając jednocześnie jego bezprawność.

pl.wikipedia.org

Akcja jego aresztowania przez marynarzy amerykańskich rozpętała szeroką dyskusję na temat bezprawności tego działania.

pl.wikipedia.org

Instytucja ta w innych systemach prawnych nazywana jest okolicznością wyłączającą przestępność, bezprawność lub karalność.

pl.wikipedia.org

Okoliczność wyłączająca bezprawność czynu w prawie karnym nazywa się kontratypem.

pl.wikipedia.org

Kontratyp, a więc okoliczność wyłączająca bezprawność czynu, oznacza, że „sprawca”, popełniając czyn, który realizuje znamiona jednego z ustawowych typów rodzajowych przestępstwa, nie popełnia przestępstwa.

pl.wikipedia.org